Op 10 augustus1747 werd hij stadsschout voor het leven(Stadtschultheiß auf Lebenszeit) en werd hem de titel van werkelijke geheimraad des keizers(kaiserlichen wirklichen Rates) verleend. Als stadsschout bekleedde hij de belangrijkste rechterlijke functie van de stad.
Als politicus behoorde Textor tot pro-Oostenrijkse fractie en verschilde alszodanig sterk van mening met zijn schoonzoon, Johann Caspar Goethe, die pro-Pruisisch was.
Door zijn tegenstanders omschreven als corrupt en ijdel, omschreef zijn kleinzoon Goethe hem als een rustige en intelligente oude man die zich in zijn vrije bezighield met het kweken van perziken en anjers[3].
Johann Wolfgang Textor overleed op 77-jarige leeftijd.
Privé
Johann Wolfgang Textor bewoonde een grote stadswoning, het Textor Haus genaamd. Hij had het huis met zijn talrijke gangen, binnenhoven, woonruimten en bijgebouwen geërfd van zijn schoonvader.
Ondanks de rijkdom en de macht van de familie Textor, werden zij niet toegelaten tot het patriciaat, ondanks het feit dat Johann Wolfgang Textor als geheimraad des keizers in rang gelijk was aan de patriciërs.
Uit zijn huwelijk met Anna Margaretha Lindheimer vijf kinderen geboren die de volwassen leeftijd bereikten:
Johann Jost (1739-1792), de enige zoon van het echtpaar, trouwde in 1766 met Maria Margaretha Möller en was raadslid, tweede burgemeester (1783) en scheppen (1788)
Anna Christina (*1743), trouwde met de stadscommandant Georg Heinrich Cornelius Schuler