De inentingstheorie is een sociaalpsychologischecommunicatietheorie die verklaart hoe een houding of overtuiging weerbaar kan worden gemaakt, en weerstand bieden tegen overreding of beïnvloeding, naar analogie van hoe een lichaam door inenting immuun wordt voor ziekte. De theorie gebruikt medische inoculatie als verklarende analogie, maar in plaats van het toe te passen op ziekte, wordt het gebruikt om houdingen of overtuigingen te sterken. De theorie is toepasbaar op publiekscampagnes gericht op desinformatie en nepnieuws.
De theorie stelt dat zwakke tegenargumenten weerstand opwekken bij de ontvanger, waardoor hij zijn overtuigingen kan handhaven tegenover een toekomstige, sterkere uitdaging. Na blootstelling aan zwakke tegenargumenten (bijv. tegenargumenten die gepaard gaan met weerleggingen), gaat de ontvanger op zoek naar ondersteunende informatie om zijn bedreigde positie verder te versterken. De aangenomen houding of overtuiging wordt zo resistent tegen een sterker tegenargument, vandaar de medische analogie van een vaccin.
↑(en) William J. McGuire, Some Contemporary Approaches. Advances in Experimental Social Psychology, Volume 1, 1964, Pages 191 (1964). Gearchiveerd op 18 april 2024.