Het leven van St. Benedictus, scène 3: door gebed herstelt Benedictus een gebroken vergiet (fresco, 1506-1508, abdij van Monte Olivetto). De afgebeelde figuur is een zelfportret van Bazzi.
De Sabijnse maagdenroof (Rome - Galleria Nazionale d'Arte Antica)
De bijnaam Sodoma sloeg mogelijk op Bazzi's homoseksualiteit, en zou dan verwijzen naar de Oudtestamentische stad Sodom. Een andere verklaring is dat Sodoma een verbastering van Sodona was en dat Sodona een andere familienaam van Giovanni Bazzi was.
Sodoma's reputatie is vooral te danken aan Giorgio Vasari, de auteur van de belangrijkste bron voor onze kennis van de Italiaanse renaissanceschilders, Le Vite delle più eccellenti pittori, scultori, ed architettori (1568). Deze beschrijving van de levens van schilders, beeldhouwers en architecten toont Sodoma als een overgewaardeerde en verder luie schilder, die vooral door gebrek aan concurrentie een positie als vooraanstaand kunstenaar wist te verwerven. Volgens sommigen was dat echter een wraakactie: Sodoma zou Vasari's werk gekleineerd hebben.
Sodoma was in zijn tijd erg gewild als kunstenaar. Hij werkte veel in Siena, maar ook in Rome voor onder meer paus Julius II en paus Leo X, die hem tot ridder sloeg. Ook keizer Karel V schonk hem een adellijke titel.
Schilderstijl
De werken van Sodoma zijn goede voorbeelden van het maniërisme in de hoogrenaissance-schilderkunst. Op veel schilderijen zijn anatomisch niet geheel correcte, maar compositorisch juist erg goed geplaatste lichamen te vinden en ook een toepassing van chiaroscuro, gelijkend op dat van Leonardo da Vinci is af en toe zichtbaar in de werken van Sodoma.
Collecties met werk van Il Sodoma
De schilderijen van Il Sodoma zijn onder andere te zien in: