Gnaius

Gnaius of Gnaeus^[1] (in een archaïsche variant Cnaius of Gnaius; vandaar de afkorting Cn.) is een zeer populair praenomen in het Romeinse Rijk en betekent zoveel betekent als "geboorte" of "geboortevlek". De oorsprong zou kunnen liggen in de Etruskische naam Cnaivos.^[2]

Bekende Gnaii of Gnaei zijn:

• Gnaius Calpurnius Piso;
• Gnaius Cornelius Cinna Magnus;
• Gnaius Cornelius Scipio Asina;
• Gnaius Cornelius Scipio Calvus;
• Gnaius Domitius Afer;
• Gnaius Domitius Ahenobarbus;
• Gnaius Domitius Corbulo, generaal in de 1e eeuw;
• Gnaius Iulius Agricola;
• Gnaius Iulius Verus;
• Gnaius Marcius Coriolanus;
• Gnaius Naevius;
• Gnaius Octavius;
• Gnaius Papirius Aelianus;
• Gnaius Papirius Carbo (consul in 85, 84 en 82 v.Chr.);
• Gnaius Papirius Carbo (consul in 113 v.Chr.);
• Gnaeus Pompeius Magnus maior;
• Gnaeus Pompeius Magnus minor;
• Gnaius Pompeius Strabo;
• Gnaius Pompeius Trogus.

Bronnen, noten en/of referenties

• Lidia Kouznetsova, Roman Names, romanistik.uni-mainz.de, 2003.

---

1. Het is niet helemaal duidelijk welke schrijfwijze (Gnaius of Gnaeus) nu te verkiezen is. Gnaeus is de meest gebruikte, hoewel Gnaius nergens wordt afgedaan als foutief. Beiden mogen dus naast elkaar gebruikt worden. Gnaius zit dan weer dichter op de uitspraak van de naam.
2. (de) Sittl, dr. Karll (1882). Die lokalen Verschiedenheiten der lateinischen Sprache. Verlag von Andreas Deichert, München, p 14. Geraadpleegd op 17 maart 2019.