Giuseppe Maria Gioacchino Cambini

Giuseppe Maria Gioacchino Cambini (ook (maar niet juist): Giovanni Giuseppe-Maria Cambini) (Livorno, Italië, 13 februari 1746 – Bicêtre bij Parijs, 29 december 1825) was een Italiaanse componist en dirigent.

Levensloop

In zijn jeugd kreeg hij muziekles van een Maestro Polli en later van Padre Martini in Bologna - die ook les had gegeven aan Wolfgang Amadeus Mozart - en van Joseph Haydn. Uit de Biographie Universelle des Musiciens et bibliographie générale de la musique (Parijs, 1873, pp. 162–164) van François-Joseph Fétis is gebleken, dat hij rond 1767 een reis naar Napels maakte en daar zijn debuut als violist maakte. Het werk, dat hij uitgevoerd heeft, is niet gedocumenteerd. In een andere romantische kroniek staat geschreven, dat op de terugreis Cambini al zijn financieel vermogen kwijtraakte nadat zijn schip door piraten werd gekaapt. Een rijke Venetiaanse koopman heeft hem dan in Spanje vrijgekocht.

In 1773 ging hij naar Parijs waar hij in mei 1773 op het Concert Spirituel concerteerde.

In november 1773 publiceerde hij zijn Zes kwartetten voor strijkers, op. 1. Nadat een van zijn symfonieën werd opgevoerd op de Concert Spirituel, was hij een heel gevraagd componist en werden zijn werken al gepubliceerd onmiddellijk nadat de laatste noot was neergeschreven Hij was een snelschrijver en zo telde men in 1800 meer dan 600 gepubliceerde werken onder de naam van Cambini. Al zijn instrumentale werken werden geprogrammeerd op het Concert Spirituel en het Concert des Amateurs, en dat bracht hem grote populariteit, bijzonder in de Franse muziekkringen.

Hij was componist voor het Koninklijk orkest, in 1788 werd hij muziekdirecteur van het Théâtre des Beaujolais en toen dit 1791 gesloten werd, ging hij tot 1794 naar het Théâtre des Louvois.

Gedurende de Franse Revolutie schreef hij naast zijn opera's patriottische hymnen en liederen voor de revolutie, symfonieën en kamermuziek. Hij gaf vioolles, privé-lessen zang en compositie, omdat hij geen geschikte job vond en geen gelegenheid kreeg om de privé-concerten in de Parijse palasten van de koopman Armand Séguin te geven, en voortdurende financiële problemen had.

Na 1800 ging het spoedig bergaf met zijn creatieve impulsen. Hij werkte als muziekcriticus voor de Allgemeine Musikalische Zeitung van 1803 tot 1805 en voor het Parijse magazine Les tablettes de Polymnie van 1810 tot 1811.

Ook over de toedracht van zijn dood zijn twee verschillende versies bekend: De eerste versie is dat hij op 29 december 1825 in een psychiatrische kliniek in Bicêtre bij Parijs overleed en de tweede versie is, dat hij naar Nederland vertrok en daar in 1818 overleed.

Composities

Werken voor orkest

  • Concerto in si bemol Maggiore (Bes groot) voor klavecimbel en orkest, op. 15 no. 1
  • Concerto in sol majeur (G groot) voor klavecimbel en orkest, op. 15 no. 3
  • Sinfonia concertante No. 3 en sol majeur (G groot)
  • Sinfonia concertante No. 5 en si bémol majeur (Bes groot) voor hobo, fagot en orkest
  • Sinfonia concertante No. 12 en do mineur (c klein) voor twee violen en orkest
  • Sinfonia concertante in re maggiore (D groot) voor fluit, twee violen en orkest
  • Sinfonie in D voor orkest
  • Sinfonia in mi minore a grande orchestra (e klein)
  • Sinfonia in fa maggiore a grande orchestra (F groot)

Werken voor harmonieorkest

  • 1794 Le pas de charge républicain voor gemengd koor (SSATB) en harmonieorkest
  • 1794 Hymne pour l'usage des fètes décadaires voor zang en harmonieorkest
  • 1794 Hymne pour le suprême intelligence voor zang, orgel en harmonieorkest
  • 1794 Ode pour la victoire voor zang en harmonieorkest
  • 1794 Hymne pour la victoire voor zang en harmonieorkest
  • 1794 Ode sur les deux jeunes héros Bara et Viala, voor tenor, bariton, gemengd koor en harmonieorkest
  • 1794 Hymne pour le Virtue voor zang en harmonieorkest
  • 1794 Hymne pour la liberté voor zang en harmonieorkest
  • Hymne pour l'Egalité voor zang en harmonieorkest
  • Les rois, les grands, les prêtres, voor tenor, gemengd koor en harmonieorkest
  • Ode pour les victoires voor zang en harmonieorkest

Toneelwerken

Opera's

Voltooid in titel aktes première libretto
1776 Rose et Carloman 3 aktes 24 april 1776, Parijs, Comédie-Italienne Alphonse Ducongé Dubreuil, «Rose d'amour»
1784 La Statue 2 aktes 2 augustus 1784, Parijs, Hôtel de Montalembert Marc-René de Montalembert
1785-1786 La Bergère de qualité 3 aktes 24 januari 1786, Parijs, Hôtel de Montalembert Marc-René de Montalembert
1788 Le Tuteur avare 3 aktes 1 maart 1788 Parijs, Théâtre des Beaujolais Jean-Louis Gabiot de Salins
1788 La Croisée 2 aktes 26 april 1788 Parijs, Théâtre des Beaujolais
1788 Colas et Colette 1 akte 20 juni 1788, Parijs, Théâtre des Beaujolais
1788 Le Bon Père 1 akte 18 oktober 1788, Parijs, Théâtre des Beaujolais J.-F. Le Pitre
1789 La Prêtresse du soleil;

ook bekend als Cora ou La Prêtresse du soleil

3 aktes 26 maart 1789, Parijs, Théâtre des Beaujolais Jean-Louis Gabiot de Salins
1790 La Revanche ou Les Deux Frères 3 aktes 12 juli 1790, Parijs, Théâtre des Beaujolais Paul Ulric Dubuisson
1790 Adèle et Edwin 3 aktes;

rev. versie: 1 akte

1790, Parijs, Théâtre des Beaujolais;

rev. versie: 19 augustus 1791, Parijs, Théâtre Louvois

1791 Nantilde et Dagobert[1] 3 aktes 1 oktober 1791, Parijs, Théâtre Louvois Pierre-Antoine-Augustine de Piis
1793 Les Trois Gascons 1 akte 1 juli 1793, Parijs, Théâtre des Amis de la Patrie = Théâtre Louvois van de componist naar N. Boindin
1798 Encore un tuteur dupé 1 akte 22 februari 1798, Parijs, Théâtre Montansier Pierre-J.-A. Roussel

Balletten

Voltooid in titel aktes première libretto choreografie
1776 Les Romans 3 aktes 2 augustus 1776, Parijs, Académie royale de musique Louis-Charles-Michel de Bonneval

Kamermuziek

  • 1776 Six quatuors concertants voor twee violen, altviool en cello, op. 3
  • Six duos - (Zes duo's) voor twee fluiten, op. 11
    1. D groot
    2. G groot
    3. A groot
    4. G groot
    5. C groot
    6. D groot
  • Six duos d’airs choisis dialogués et variés voor twee violen
  • Six duos pour deux violins
  • Six Sonatas - (Zes sonates) voor fluit en cello (of fagot)
  • Six Nouveaux Quatuors (Zes (nieuwe) kwartetten) voor strijkers
    1. en re bémol majeur (Des groot)
    2. en fa majeur (F groot)
    3. en si bémol mineur (bes klein)
    4. en ré majeur (D groot)
    5. en sol majeur (G groot)
    6. en do majeur (C groot)
  • Quintetto per fiati - Blazerskwintet No. 1 B groot voor fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn, op. 4 no. 1 - (Partituur) (PDF hier)
    1. Allegro maestoso
    2. Larghetto cantabile
    3. Rondo - Allegretto grazioso
  • Quintetto per fiati - Blazerskwintet No. 2 d klein voor fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn, op. 4 no. 2 - (Partituur) (PDF hier)
    1. Allegro espressivo
    2. Larghetto sostenuto ma con moto
    3. Presto ma non tanto
  • Quintetto per fiati - Blazerkwintet No. 3 F groot voor fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn, op. 4 No. 3 - (Partituur)
    1. Allegro maestoso
    2. Larghetto sostenuto
    3. Rondo - Allegro con brio
  • Trois Quintette à vent - (Drie kwintetten voor blazers) fluit, hobo, klarinet, fagot en hoorn, op. 8
    1. Sol maggiore (G groot)
    2. Do maggiore (C groot)
    3. Si bemolle maggiore (Bes groot)
  • Trois Quintette à vent - (Drie kwintetten voor blazers) fluit, hobo klarinet, fagot en hoorn, op. 9
    1. Es groot
    2. F groot
    3. A groot
  • 2e kwintet in D groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 3e kwintet in F groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 4e kwintet in c klein voor twee violen, altviool en twee celli
  • 5e kwintet in G groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 7e kwintet in Bes groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 15e kwintet in b klein voor twee violen, altviool en twee celli
  • 23e kwintet in G groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 35e kwintet in B groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • 50e kwintet in E groot voor twee violen, altviool en twee celli
  • Sei Quintetti per flauto, oboe, violino, viola e violoncello - (Zes kwintetten voor fluit, hobo, viool, altviool en cello)
  • Sei Trii concertanti - (Zes trio's concertante) voor fluit, viool en altviool, op. 26 no. 1 - no. 6
    1. D groot
    2. C groot
    3. Es groot
    4. G groot
    5. C groot
    6. D groot
  • Sei Trii (Zes trio's) voor fluit, hobo en fagot, op. 45 no. 1 - no. 6
  • Trio voor twee fluiten en cello, op.3-6
  • Trios voor twee violen en cello, op. 15

Werken voor orgel

  • 1796 Préludes et points d’orgue dans tous les tons[2]

Bibliografie

  • François-Joseph Fétis: Biographie Universelle des Musiciens et bibliographie générale de la musique, Paris: Firmin-Didot et Cie., 1881-89, 8 vols. Supplement et complement. 2 vols. ISBN 2-845-75049-8; heruitgave 2006, Adamat Media Corporation, ISBN 0-543-98534-2 (paperback); ISBN 0-543-98533-4 (hardcover)
  • Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9
  • Hans Bol: Een rivaal van Mozart te Parijs. G.G. Cambini (1746-1825), Mens en melodie. 23 (1968), S. 86-87.
  • Gustave Chouquet: Histoire de la musique dramatique en France depuis ses origines jusqu'a nos jours, Paris: Librairie Firmin Didot Freres, Fils et Gie, 1873
  • Dieter Lutz Trimpert: Die quatuors concertants von Giuseppe Cambini. H. Schneider Verlag, Tutzing. 1967.
  • Cesare Fertonani: Gli ultimi quartetti di Giuseppe Maria Cambini, "Chigiana" XLIII, Nuova Serie n. 23, 1993. pp. 247–279.
  • G. Barblan: Giuseppe Maria Cambini e i suoi scritti sulla musica. VOL. XII - FASC. 2, R. Accademia Filharmonica di Bologna. 1971.
  • Emmet Kennedy, Marie-Laurence Netter, James P. McGregor, Mark V. Olsen: Theatre, Opera, and Audiences in Revolutionary Paris, Westport, Connecticut: Greenwood Press, 1996, 412 p., ISBN 0-313-28960-3
  • Maurice W. Riley: The history of the viola, Vol. II, Ann Arbor, Michigan: Braun-Brumfield, 1991, 454 p., ISBN 978-0960315031
  • Fiona Little: The string quartet at the Oettingen-Wallerstein Court - Ignaz von Beecke and his contemporaries, Vol. 1, New York: Garland, 1989, 371 p.
  • Spire Pitou: The Paris opera. - An encyclopedia of operas, ballets, composers, and performers; rococo and romantic, 1715-1815, Westport, Connecticut: Greenwood Press, 1985, 619 p., ISBN 978-0-313-24394-3
  • Amzie Drew Parcell: The "symphonies concertantes" of Giuseppe Maria Cambini , Cincinnati. 1984. dissertation.
  • Franz Stieger: Opernlexikon - Teil II: Komponisten. 1, Band A-F, Tutzing: Hans Schneider, 1975-1983, 371 p., ISBN 3-7952-0203-5
  • Franz Stieger: Opernlexikon - Teil II: Komponisten. 2, Band G-M, Tutzing: Hans Schneider, 1975-1983, 373-772 p., ISBN 3-7952-0228-0
  • David Whitwell: Band music of the French revolution, Tutzing: Hans Schneider Verlag, 1979, 212 p., ISBN 37-9520-276-0
  • Guglielmo Barblan: Giuseppe Maria Cambini e i suoi scritti sulla musica. - Memorie e contributi alla Musica dal medioevo all'eta' moderna, Vol. 2. Bologna 1971. S. 295-310.
  • Guglielmo Barblan: Giuseppe Maria Cambini e i suoi scritti sulla musica, Quadrivium. 12 (1971), Fasc. 2, S. 295-310.
  • Marc Honneger: Dictionnaire de la musique, Paris: Bordas, 1970-76
  • Zenei lexikon, Budapest: Zenemukiado Vallalat, 1965
  • Charles Edward Wunderlich: A history and bibliography of early American musical periodicals, 1782-1852, A dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy in the University of Michigan, 1962, 783 p.
  • Gino Roncaglia: Giovanni Giuseppe Cambini quartettista, Accademia Musicale Chigiana. Settimana Musicale. 19 (1962), s. 293-299
  • Robert Eitner: Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten Christlicher Zeitrechnung bis Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Graz: Akademische Druck- u. Verlaganstalt, 1959
  • Joaquín Pena, Higinio Anglés, Miguel Querol Gavalda: Diccionario de la Música LABOR, Barcelona: Editorial Labor, 1954, 2V, 2318P.
  • Theodore Baker, Alfred Remy: Baker's biographical dictionary of musicians, Third edition, New York: G. Schirmer, 1919, 1094 p.
  • Carlo Schmidl: Dizionario universale dei musicisti, Milan: Sonzogno, 1937, 2V p.
  • Paul Frank, Wilhelm Altmann: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon : für Musiker und Freunde der Musik, Regensburg: Gustave Bosse, 1936, 730 p.
  • Leo Benvenuti: Dizionario degli italiani all'estero ..., Firenze: 1890
  • Francesco Pera: Ricordi e biograte livornesi ..., Genova: 1882
  • Giovanni Masutto: I maestri di musica italiani del secolo XIX. Notizie biografiche ..., 3. ed. corretta ed aumentata., Venezia: 1882
  • Filippo Brocchi: Collezione alfabetica di uomini e donne illustri della Toscana dagli scorsi secoli fino alla meta del XIX ..., Firenze: 1852
  • Francesco Inghirami: Storia della Toscana ..., Fiesole: 1843-44, Tomo 12-14.
  • Filippo de Boni: Biografa degli artisti ..., Venezia: 1840
  • Ernst Ludwig Gerber: Neues historisch-biographisches Lexikon der Tonkünstler, welches Nachrichten von dem Leben und den Werken musikalischer Schriftsteller, berühmter Componisten, Sunger, Maister auf Instrumenten, Orgel- und Instrumentenmacher etc. aus allen Nationen enthält ..., 4 vols., Leipzig: 1812-14

Referenties

  1. ↑ Toeschrijving aan Giuseppe Maria Gioacchino Cambini twijfelachtig
  2. ↑ Onduidelijk is of hier de Point d'orgue of de Orgelpunt bedoeld is.

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!