Elisabeth Blunschy in 1977, als voorzitster van de Nationale Raad.Muurtekening van Elisabeth Blunschy in Bern in het kader van de campagne Hommage 2021.
Elisabeth Blunschy was een dochter van Hans Steiner, die lid was geweest van de Nationale Raad en diende als federaal rechter. In 1947 huwde ze met Alfred Blunschy. Na haar schooltijd in Fribourg studeerde ze rechten in Fribourg en Lausanne. In 1946 behaalde ze een doctoraat in de rechten. Vanaf 1947 was ze actief als advocate in Schwyz. Van 1957 tot 1961 was ze voorzitster van de Schweizerischer Katholischer Frauenbund, ofwel de Zwitserse Katholieke Vrouwenvereniging, als opvolgster van Lina Beck-Meyenberger.[1] Zij geraakte verkozen bij de Zwitserse parlementsverkiezingen van 1971, de eerste na de invoering van het vrouwenstemrecht in Zwitserland op federaal vlak, waarmee zij een van de eerste twaalf vrouwelijke leden van de Zwitserse Bondsvergadering was. Ze zetelde in de Nationale Raad tot 1987 en was in 1977 de eerste vrouwelijke voorzitter van de Nationale Raad. In het parlement was zij vooral actief rond ontwikkelingssamenwerking en familierecht, met in het bijzonder aandacht voor de positie van de vrouw in de sociale zekerheid, het nieuwe huwelijksrecht, adoptierecht en kinderrecht.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Elisabeth Blunschy in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 24 januari 2021), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
.svg){kind=small}
