In 1871 benoemde John Phillips een Plesiosaurus eurymerus op basis van een skelet gevonden in de Bedfordshire en opgenomen in de collectie van het Sedgwick Museum.[3] Het was in 1869 al door Harry Govier Seeley benoemd als Plesiosaurus oxfordiensis maar niet beschreven zodat deze naam een nomen nudum bleef. De soortaanduiding betekent 'breeddij' en kwam voort uit de misvatting dat een dijbeen gevonden was terwijl het een stuk van de schoudergordel betrof. Dit holotype is later verloren gegaan maar specimen NHM R 2860 is aangewezen als neotype. Dit is een vrij volledig skelet.
In 1889 hernoemde Richard Lydekker de soort tot een Cimoliosaurus eurymerus maar in 1892 benoemde Seeley een apart geslacht Cryptoclidus.[4] De naam betekent 'met een verborgen sleutel(been)', van het Griekskryptos en kleis, en verwijst naar de vergissing. Het wordt ook wel gespeld als Cryptocleidus. Plesiosaurus oxoniensis Philips, 1871 (= Muraenosaurus oxoniensis Seeley, 1874, = Cimoliosaurus oxoniensis Lydekker, 1889) is van P. eurymerus een jonger synoniem, evenals Plesiosaurus durobrivensis Seeley, 1892, Muraenosaurus (Cryptoclidus) platymerus Seley, 1892 en Apractocleidus teretipes Smellie, 1916.
In 1889 benoemde Lydekker een Cimoliosaurus richardsoni welke in 1909 door Bugolubov hernoemd werd tot een Cryptoclidus richardsoni. Dit kan een tweede geldige soort zijn, gebaseerd op holotype NHMUK PV R6696
uit Dorset.
Dubieuze namen zijn Cryptoclidus beaugrandi uit Frankrijk en Cryptoclidus vignalensis uit Cuba.
Kenmerken
Er wordt geschat dat Cryptoclidus tot zo'n achthonderd kilogram kon wegen, en rond de vier meter lang was. Zijn betrekkelijk kleine kop, die stond op een zeer lange nek, was nogal afgeplat, met de ogen naar boven gericht. De schedel was ruim en lichtgebouwd; de kaken droegen ongeveer honderd boemerangvormige, lange, fijne tanden, die zwak gegroefd waren.
De ledematen hadden de vorm van peddels. De vingers zijn lang met tot twaalf kootjes. De goed ontwikkelde voortbewegingsspieren werden gedragen door krachtige, plaatachtige schouder- en heupgordels.
In 2021 werd een spiermechanisme beschreven om de vinnen te laten omklappen.[5]
↑Phillips J. 1871. Geology of the oxford and the valley of the Thames. Oxford: Clarendon Press pp. 523
↑Seeley, Harry G. 1892. "The nature of the shoulder girdle and clavicular arch in sauropterygia". Proceedings of the Royal Society of London. 51(308–314): 119–151
↑Krahl A. & Witzel U. 2021. "Foreflipper and hindflipper muscle reconstructions of Cryptoclidus eurymerus in comparison to functional analogues: introduction of a myological mechanism for flipper twisting". PeerJ. 9: e12537
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!