PROFILBARU.COM

Conflict; Een vrouw vermist (NL)
	Advertentie voor Conflict
Regie	Curtis Bernhardt
Producent	Mark Hellinger
Scenario	Robert Siodmak (verhaal); Alfred Neumann (verhaal); Arthur T. Horman; Dwight Taylor
Hoofdrollen	Humphrey Bogart; Alexis Smith; Sydney Greenstreet
Muziek	Frederick Hollander
Montage	David Weisbart
Cinematografie	Merritt B. Gerstad
Distributie	Warner Bros. Pictures
Première	15 juni 1945; 9 september 1949
Genre	Film noir
Speelduur	86 minuten
Taal	Engels
Land	Verenigde Staten
Budget	$774.000
Opbrengst	$3.707.000
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Conflict is een Amerikaanse film noir in zwart-wit uit 1945 onder regie van Curtis Bernhardt. De film is gebaseerd op het verhaal The Pentacle van Robert Siodmak en Alfred Neumann en werd destijds in Nederland uitgebracht onder de titel Een vrouw vermist.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Richard en Kathryn Mason lijken een gelukkig getrouwd stel, maar Richard is stiekem verliefd op haar jongere zus Evelyn Turner en Kathryn weet hiervan af. Op een feest ter ere van hun vijfde trouwdag - georganiseerd door psycholoog en kennis Dr. Mark Hamilton - komt het onderwerp ter sprake. Hamilton legt uit dat hij kan helpen om bepaalde gedachten en verlangens te onderdrukken. Eenmaal op weg naar huis verliest Richard controle over het stuur en crasht zijn auto, waarbij hij zijn been breekt.

Na zijn herstel doet Richard alsof zijn been nog steeds gebroken is. Dit geeft hem namelijk een perfecte alibi om zijn vrouw om het leven te brengen. Hij organiseert een reis naar de bergen en cancelt op het allerlaatste moment, met als excuus dat hij plotselinge werkverplichtingen heeft. Hij overtuigt Kathryn om zonder hem te gaan. Voordat ze vertrekt, brengt ze een bezoek aan Hamilton, die haar een roos overhandigt. Vervolgens reist ze af naar de bergen en wordt door Richard gewurgd en van een klif geduwd.

Richard neemt de rol van de bezorgde echtgenoot op zich en begint een zoektocht naar zijn 'vermiste' vrouw. Ondertussen merkt hij diverse sporen van Kathryn op en twijfelt of ze wel werkelijk is overleden. Zo wordt een dief met haar trouwring gespot en al snel stelt de politie vast dat deze van Kathryn is. Ook ruikt hij de geur van haar parfum in huis. Ter afleiding gaat hij met Hamilton en Evelyn op reis naar de bergen. Hier verklaart hij Evelyn de liefde, maar zij keurt hem af.

Richard keert terug naar zijn kantoor en treft hier tot zijn schrik een brief aan met het handschrift van zijn vrouw. Hij traceert de brief naar een tweedehandswinkel en vindt hier een ketting van Kathryn. Diezelfde ketting is even later nergens meer te bekennen en de winkeleigenaar zegt ook van niks af te weten. Wanneer hij even later een schim van zijn vrouw ziet op straat, is hij ervan overtuigd dat ze nog steeds in leven is. Richard keert terug naar de klif om een spoor van zijn vrouw te vinden en wordt hier opgewacht door de politie en Hamilton. Hamilton legt uit dat hij weet dat Richard schuldig is omdat hij in een getuigenis de roos noemde die Hamilton vlak voor haar vertrek naar de bergen haar heeft gegeven: Richard zou deze roos nooit hebben kunnen gezien. Hij legt uit dat hij in samenwerking met Evelyn en de politie diverse sporen heeft geplaatst om hem te doen geloven dat zijn vrouw nog in leven is.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Humphrey Bogart	Richard Mason
Alexis Smith	Evelyn Turner
Sydney Greenstreet	Dr. Mark Hamilton
Rose Hobart	Kathryn Mason
Charles Drake	Prof. Norman Holsworth
Grant Mitchell	Dr. Grant
Patrick O'Moore	Det. Lt. Egan
Ann Shoemaker	Nora Grant
Edwin Stanley	Phillips

Productie

Aanvankelijk ging de vrouwelijke hoofdrol naar Eleanor Parker.^[2] De film werd opgenomen in 1943, maar werd in 1945 pas uitgebracht vanwege een onenigheid wat betreft de rechten van het verhaal waar de film op is gebaseerd.

Ontvangst

De film werd destijds negatief ontvangen door de Nederlandse pers. Recensent van Het Parool noemde de film een "matig gevalletje": "U krijgt [Humphrey Bogart] geheel compleet in de bekende situaties, waarin hij verbeten onderuit kijkt met begeleidende noodlotsmuziek."^[3] Criticus van De Volkskrant schreef dat "er alleen wat routine voor nodig [was] om dit half thriller-, half detectiveverhaal in één lange adem rond te krijgen."^[4]