Gestimuleerd door haar moeder begon Gainsbourg haar acteercarrière al op vroege leeftijd. In 1984 debuteerde Gainsbourg in de film Paroles et Musique. Kort daarna speelde ze in L'Effrontée, een rol die haar een César-onderscheiding voor de meest veelbelovende actrice opleverde. Hierna was ze nog in verscheidene producties te zien, waaronder Jane Eyre naar het boek van Charlotte Brontë. Daarnaast heeft ze op het Parijse toneel gestaan. In 2009 ontving ze tijdens het filmfestival van Cannes voor haar rol in de horrorfilmAntichrist van Lars von Trier de prijs voor beste actrice. Zij speelde in meer films van deze regisseur.
Zangcarrière
Naast acteren werd het zingen Gainsbourg met de paplepel ingegoten. Zij nam op haar dertiende het nummer Lemon Incest met haar vader op, en bij de film Charlotte for Ever bracht ze een gelijknamige cd uit.
Nadat haar vader in 1991 overleed warmde haar gevoel voor muziek weer op. In 2006 kwam haar tweede album, 5:55, uit, dat ze co-produceerde met het Franse duo Air en producer Nigel Godrich. De teksten werden verzorgd door Jarvis Cocker en Neil Hannon. Haar muziekstijl wordt door enkelen vergeleken met die van haar ouders, waarbij met name haar zwoele stem gelijkenis vertoont met die van moeder Jane Birkin. Van de cd werden in Frankrijk meer dan 300.000 stuks verkocht, goed voor een platina-status.
Eind 2009 maakte zij haar derde studioalbum IRM, waarvan de titeltrack op haar officiële website als download werd aangeboden. De eerste single hiervan is Heaven Can Wait. De cd werd geproduceerd door Beck.
Het album Stage Whisper verscheen eind 2011. Het bestaat uit twee cd's: één met live-opnames en één met nieuwe studionummers. Hierop werkt zij onder andere weer samen met Beck en Villagers-zanger Conor O'Brien. Eerder dat jaar bracht ze de EP Terrible Angels uit.
Privéleven
Charlotte Gainsbourg werd geboren in Londen, maar groeide op in Parijs. Ze is getrouwd met acteur en regisseur Yvan Attal en heeft drie kinderen, Ben, Alice en Joe.
Op 5 september 2007 kreeg ze een hersenbloeding en werd ze met spoed geopereerd in een Parijs hospitaal. Ze had hoofdpijn sinds ze een paar weken daarvoor een licht ongeval had tijdens het waterskiën in de Verenigde Staten.
Het nummer Lemon Incest, dat Gainsbourg met haar vader opnam toen ze 13 jaar was, deed destijds veel stof opwaaien vanwege de sensuele toon.
Naar eigen zeggen houdt ze ervan zich te verbergen achter filmrollen die anders zijn dan zichzelf.
Bronnen, noten en/of referenties
↑"Girls can wear jeans, cut their hair short, wear shirts and boots, 'cause it's okay to be a boy, but for a boy to look like a girl is degrading, because you think that being a girl is degrading, but secretly, you'd love to know what it's like, wouldn't you? What it feels like for a girl". De eerste woorden komen uit de film The Cement Garden, waarin Gainsbourg speelt.
.jpg)
.svg){kind=small}
