Blanca I van Navarra (?, 6 juli 1387 – Santa María la Real de Nieva (Castilië), 1 april 1441) was een dochter van Karel III van Navarra en Eleonora van Trastamara, en alzo ook een lid van het Huis van Évreux.
In 1402 trouwde ze met Martinus I van Sicilië, koning van Sicilië. Ze deelde alzo het koningschap van Sicilië (1402-1409). Hun zoon Martinus (1406-1407) stierf jong. Na de dood van haar echtgenoot in 1409 regeerde Blanca als regentes over het eiland; zij had haar zomerresidentie in Taormina in wat later het Palazzo Corvaja heette. Haar regentschap eindigde in 1420 wanneer Blanca trouwde met prins en de toekomstige koning Johan II van Aragón.
Sinds de dood van haar oudere zuster Johanna in 1413 was ze erfgename van de Navarese troon en regeerde na haar vaders dood in 1425 over Navarra tot aan haar dood. Uit haar tweede huwelijk werden geboren:
Voorouders
