Australië op het wereldkampioenschap voetbal 2006

Vlag van Australië
AUS
officieel
alternatief

Australië is een van de landen die meedoet aan het Wereldkampioenschap voetbal 2006. Aan het roer staat de Nederlander Guus Hiddink, die de Aussies via de play-off tegen Uruguay voor de tweede keer in de geschiedenis van het land naar het WK leidde. Het laatste optreden was in 1974, ook in Duitsland.

Kwalificatie

Als lid van de OFC moest Australië zich via een groepsfase, play-off in de eigen bond en een play-off met de nummer 5 van Zuid-Amerika zien te plaatsen voor het Wereldkampioenschap in Duitsland. Australië begon in de tweede ronde van het OFC kwalificatietoernooi, dat van 29 mei tot en met 6 juni 2004 in Australië werd gehouden. Deelnemers zijn altijd Australië, Nieuw-Zeeland en de twee beste uit Groep A en Groep B van de eerste kwalificatieronde. In de tweede ronde spelen alle teams één keer tegen elkaar. De winnaar van de tweede ronde en de nummer twee spelen nogmaals tegen elkaar in een thuis- en uitduel voor een laatste play-off tegen de nummer 5 van de kwalificatie in Zuid-Amerika.

In de eerste speelronde versloeg Australië belangrijk concurrent Nieuw-Zeeland met 1-0. Alle andere wedstrijden werden ook gewonnen, behalve die tegen de Salomonseilanden in de laatste speelronde (2-2). In de play-offs, ruim een jaar later, won Australië twee keer van de Salomonseilanden (7-0 en 1-2), waardoor men zich kon voorbereiden voor de play-off tegen de nummer 5 uit Zuid-Amerika. Op 12 november 2005 speelde Australië in Montevideo onder leiding van Guus Hiddink het eerste duel, dat met 1-0 verloren ging. In de terugwedstrijd won Australië met diezelfde cijfers in het Telstra Stadium te Sydney. De verlenging bracht geen verandering in de stand, en penalty's moesten de doorslag geven. Held van de dag werd Australisch doelman Mark Schwarzer, die de penalty's van Varela en Estoyanoff stopte. John Aloisi maakte de beslissende penalty waardoor Australië voor het eerst sinds 1974 weer op een Wereldkampioenschap voetbal aanwezig zou zijn. Tijdens de voorronde van het WK in Zuid-Korea / Japan presteerde Australië de wedstrijd te winnen van Amerikaans-Samoa met 31-0, een record in de geschiedenis van het WK.

Wedstrijden

29 mei 2004 Vlag van Australië Australië 1 – 0 Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
31 mei 2004 Vlag van Australië Australië 9 – 0 Vlag van Tahiti Tahiti
2 juni 2004 Vlag van Australië Australië 6 – 1 Vlag van Fiji Fiji
4 juni 2004 Vlag van Vanuatu Vanuatu 0 – 3 Vlag van Australië Australië
6 juni 2004 Vlag van Salomonseilanden Salomonseilanden 2 – 2 Vlag van Australië Australië

Ranglijst

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
Vlag van Australië Australië 5 4 1 0 21 3 18 13
Vlag van Salomonseilanden Salomonseilanden 5 3 1 1 9 6 3 10
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 5 3 0 2 17 5 12 9
Vlag van Fiji Fiji 5 1 1 3 3 10 -7 4
Vlag van Tahiti Tahiti 5 1 1 3 2 24 -20 4
Vlag van Vanuatu Vanuatu 5 1 0 4 5 9 -4 3

Play-offs OFC


3 september 2005
WK-kwalificatie
Play-offs

19:15 uur
Australië Vlag van Australië 7 – 0 Vlag van Salomonseilanden Salomonseilanden Aussie Stadium, Sydney
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter: Subkhiddin Mohd Salleh (MAS)
Jason Culina Goal 20'
Mark Viduka Goal 36'
Mark Viduka Goal 43'
Tim Cahill Goal 57'
Scott Chipperfield Goal 64'
Archie Thompson Goal 68'
Brett Emerton Goal 89'



6 september 2005
WK-kwalificatie
Play-offs

19:00 uur
Salomonseilanden Vlag van Salomonseilanden 1 – 2 Vlag van Australië Australië Lawson Tama Stadion, Honiara
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter: Shamsul Maidin (SIN)
Henry Fa'Arodo Goal 49' Goal 19' Archie Thompson
Goal 58' Brett Emerton


Play-offs OFC/CONMEBOL


12 november
WK-kwalificatie
Play-offs

18:00 uur
Uruguay Vlag van Uruguay[1] 1 – 0 Vlag van Australië Australië[2] Estadio Centenario, Montevideo
Toeschouwers: 58.000
Scheidsrechter: Claus Bo Larsen (DEN)
Darío Rodríguez Goal 36'



16 november 2005
WK-kwalificatie
Play-offs

20:00 uur
Australië Vlag van Australië[3] 1 – 0 Vlag van Uruguay Uruguay Telstra Olympic Stadium, Sydney
Toeschouwers: 82.698
Scheidsrechter: Luis Medina Cantalejo (ESP)
Mark Bresciano Goal 35'
  Strafschoppen  
Harry Kewell Gescoord met penalty
Lucas Neill Gescoord met penalty
Tony Vidmar Gescoord met penalty
Mark Viduka Gemiste strafschop (Missed)
John Aloisi Gescoord met penalty
4 – 2 Gemiste strafschop (Saved) Darío Rodríguez
Gescoord met penalty Gustavo Varela
Gescoord met penalty Fabián Estoyanoff
Gemiste strafschop (Saved) Marcelo Zalayeta

Wedstrijden op het wereldkampioenschap

In Groep F was Australië ingedeeld met topfavoriet Brazilië, Kroatië en Japan. Brazilië leek op voorhand de belangrijkste gegadigde voor de groepswinst, en dus zou de strijd om de tweede plaats gaan tussen de drie overige landen. Onder leiding van Guus Hiddink bleek dat Australië in staat is een gelouterd voetballand als Uruguay uit te schakelen, en dus was er hoop op een plaats in de tweede ronde.

Het eerste duel speelde Australië tegen Japan. Bij winst zou een belangrijke stap gezet kunnen worden naar de tweede ronde. Voor het duel tegen Brazilië, dat met dezelfde kleuren speelt, was Australië de underdog. Het laatste duel in de groep was speciaal: niet alleen kon Kroatië-Australië de uitslag in de groep bepalen, ook betrof het een duel tussen de landen met sterke onderlinge banden. In beide teams zit een aantal spelers met familiebanden in het land van de tegenstander.


Groep F

Voor velen was titelverdediger Brazilië opnieuw de favoriet,[4] het herbergde vier van de beste voetballers allen spelend voor grote clubs: Adriano (Inter Milan), middenvelder Kaká (AC Milan), topscorer Ronaldo (Real Madrid) en vooral Ronaldinho (FC Barcelona) die met zijn wervelende acties verantwoordelijk was voor de Champions League winst.[5] Heel Berlijn keek verwachtingsvol uit naar de eerste wedstrijd tegen Kroatië, maar de wedstrijd was bleekjes en alleen een sterk moment van Kaká[6] was genoeg voor de winst.[7] Ook de wedstrijd tegen Australië viel voor de liefhebbers van samba-voetbal tegen, Australië kreeg na de 1-0 van Adriano genoeg kansen, maar het werd uiteindelijk 2-0 door invaller Fred.[8] Brazilië was al geplaatst, in de laatste wedstrijd tegen Japan maakte een veredeld B-team een veel frisser indruk, het won met 4-1 en de in de eerste wedstrijden zwaar tegenvallende Ronaldo scoorde twee doelpunten en was nu met Gerd Müller topscorer aller tijden.[9]

Japan, Kroatië en Australië streden om de tweede plaats, Japan kwam tegen Australië op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van de bij Celtic spelende Shunsuke Nakuruma na verkeerd inlopen van de Australische doelman Mark Schwarzer en stond vijf minuten voor tijd nog steeds voor. De Nederlandse bondscoach Guus Hiddink, die eerder wonderen verrichtte op het vorige WK bij Zuid-Korea bracht Tim Cahill en John Aloisi in, zij zorgden voor drie doelpunten in vijf minuten tijd. Het waren de eerste doelpunten en de eerste zege van Australië op een WK.[10] Japan tegen Kroatië was doelpuntloos, mede omdat de Kroaat Darijo Srna een strafschop miste.[11]

In het beslissende duel tegen Kroatië zou Australië genoeg hebben aan een gelijkspel. Al vroeg in de wedstrijd kwam Kroatië voor door een vrije trap van Srna, na een overduidelijke handsbal kreeg Australië een strafschop die de gelijkmaker opleverde. Hiddink had voor de wedstrijd doelman Schwarzer gepasseerd ten gunste van ex-Roda JC doelman Željko Kalac, dat was geen gelukkige keuze, want hij blunderde opzichtig bij het tweede doelpunt.[12] De Australiërs hadden echter een geweldige fighting spirit en kwamen in de 77e minuut op gelijke hoogte na een doelpunt van Harry Kewell. Australië had zich geplaatst voor de achtste finales en Hiddink had opnieuw een huzarenstukje afgeleverd.[13] In de slotfase kreeg de Kroaat Josip Šimunić zijn tweede gele kaart, scheidsrechter Graham Poll vergat hem uit het veld te sturen en later stuurde Poll hem toch uit het veld na een derde gele kaart.[14] Poll besluit na deze opmerkelijke blunder zijn loopbaan te beëindigen.[15]

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië Brazilië 3 3 0 0 7 1 6 9
Vlag van Australië Australië 3 1 1 1 5 5 0 4
Vlag van Kroatië Kroatië 3 0 2 1 2 3 –1 2
Vlag van Japan Japan 3 0 1 2 2 7 –5 1

12 juni 2006
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Australië Vlag van Australië 3 – 1 Vlag van Japan Japan Fritz-Walter-Stadion, Kaiserslautern
Toeschouwers: 46.000
Scheidsrechter: Vlag van Egypte Esam Abd El Fatah
Cahill Goal 84'Goal 89'
Aloisi Goal 90+2'
Goal 26' Nakamura

13 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Brazilië Vlag van Brazilië 1 – 0 Vlag van Kroatië Kroatië Olympiastadion, Berlijn
Toeschouwers: 72.000
Scheidsrechter: Vlag van Mexico Benito Archundia
Kaká Goal 44'

18 juni 2006
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 0 Vlag van Japan Japan easyCredit-Stadion, Neurenberg
Toeschouwers: 41.000
Scheidsrechter: Vlag van België Frank De Bleeckere

18 juni 2006
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Brazilië Vlag van Brazilië 2 – 0 Vlag van Australië Australië Allianz Arena, München
Toeschouwers: 66.000
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Markus Merk
Adriano Goal 49'
Fred Goal 90'

22 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Japan Vlag van Japan 1 – 4 Vlag van Brazilië Brazilië Signal Iduna Park, Dortmund
Toeschouwers: 65.000
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Éric Poulat
Tamada Goal 34' Goal 45+1'Goal 81' Ronaldo
Goal 53' Juninho
Goal 59' Gilberto

22 juni 2006
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië 2 – 2 Vlag van Australië Australië Mercedes-Benz Arena, Stuttgart
Toeschouwers: 52.000
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Graham Poll
Srna Goal 2'
N. Kovač Goal 56'
Goal 38' (pen.) Moore
Goal 79' Kewell


Achtste finale


26 juni, 2006
17:00
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Australië Australië Fritz-Walter-Stadion, Kaiserslautern
Toeschouwers: 46.000
Scheidsrechter: Luis Medina Cantalejo (Vlag van Spanje Spanje)
Totti Goal 90+5' (pen.)

Wedstrijden gedetailleerd

WK voetbal 2006 (Groep F) Australië - Japan
WK voetbal 2006 (Groep F) Brazilië - Australië
WK voetbal 2006 (Groep F) Kroatië - Australië
WK voetbal 2006 (1/8e finale) Italië - Australië

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!