Hij had een grote voorliefde voor de eigen Argentijnse muziek. Toen in de jaren zestig het verbod op een mis in de volkstaal werd opgeheven, componeerde Ramírez zijn in de westerse wereld bekendste werk, de "Misa Criolla"; hierin gebruikt hij de ritmes van de indianen en van de criollos (creolen), de nakomelingen van de diverse immigranten.
Voor Ramírez was het belangrijk dat zijn muziek de Argentijnse ritmes en instrumentatie kent.
