Beïnvloed door onder anderen Edmund Husserl, Max Scheler en Martin Heidegger was Caso een van de eerste Mexicaanse intellectuelen die zich verzette tegen het positivisme van onder anderen Justo Sierra, Auguste Comte, Herbert Spencer en Gabino Barreda dat heerste in Mexicaanse academische kringen. Hij verzette zich tegen het sterke rationalisme en het liberale 'jacobinisme'. Hij beschuldigde hen van fatalisme en bekritiseerde hun sterke hechting aan de 'werkelijkheid', erop wijzend dat de omstandigheden die zij voor gegeven hielden vaak helemaal niets met de werkelijkheid te maken hadden. Caso brak hiermee radicaal met de 19e-eeuwse Mexicaanse filosofie en zijn denken vormde de opmaat voor schrijvers als Samuel Ramos, Leopoldo Zea en Octavio Paz.
Caso was rector van de UNAM van 1921 tot 1923 en ontving in zijn latere leven vijf eredoctoraten. Hij overleed in 1946.
