Nimzowitsch heeft een grote invloed op de ontwikkeling van de openingstheorie en de strategie van het schaakspel gehad. Zijn speelwijze werd in die tijd omschreven als "hypermodern". Hij schreef het belangrijke schaakboek Mein System (1925) en het vervolg Die Praxis meines Systems (1928).
Hij heeft een aantal pogingen gedaan de wereldkampioen uit te dagen, maar zijn slechte financiële positie en zijn zwakke gezondheid verhinderden dit.
Nimzowitsch heeft tientallen openingsvarianten bestudeerd waaronder de schaakopeningNimzo-Indisch met de zetten 1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 Lb4.
Hij was een groot bewonderaar van zijn tijdgenoot Siegbert Tarrasch, hoewel beide schakers het niet altijd met elkaar eens waren.
Nimzowitsch overleed in Kopenhagen aan de gevolgen van een longontsteking.
Aaron Nimzowitsch schreef enkele belangrijke theoretische werken:
Die Blockade. Tweetalige uitgave met Engelse vertaling: The Blockade: Die Blockade. Hardinge Simpole, 2006. ISBN 978-1843821823.
Mein System: Ein Lehrbuch des Schachspiels auf ganz neuartiger Grundlage, oorspronkelijk verschenen in vijf afleveringen bij uitgever Bernhard Kagan. Herdruk: Hamburg: Das Schach-Archiv, 1958 & 1965.
Die Praxis meines Systems: Ein Lehrbuch des praktischen Schachs, 1928. Herdruk: Hamburg: Das Schach-Archiv, 1960 & 1973.
Over Nimzowitsch:
Raymond Keene: Aron Nimzowitsch: A Reappraisal. Batsford, 1999. ISBN 0713484381. (Heruitgave van eerder verschenen boek.)