Dat Woort kummt af von dat spaansche Verb quebrar, wat wedder afkummt von latienschcrepare (mit Metathees), wat so veel bedüüdt as „gnarren, brusen, ruuschen“.[1] De Utdruck quebrada is also to verglieken mit dat hoochdüütsche Woord Rauschebach.
Dat betekent en Beek in de Bargen, de sik deep in’n Steen ringraavt hett un dorüm dör en eng Daal flütt.
In de Delen von Argentinien (vör allen in’n Noordwesten), Bolivien un Chile, de in de Anden liggt, un in annere Andenlänner, warrt de Begreep en beten anners bruukt un betekent en Daal twüschen Bargen, de steil na’n Stroom affallt. To’n gröttsten Deel sünd düsse Dalen tektoonsche Gravens.
Allgemeen is aver to seggen, dat de Begreep liberal bruukt warrt un ok op Beken anwennt, de von de Ideaalform düüdlich afwiekt.