Il-Park Storiku ta' Ayutthaya (bit-Tajlandiż: อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา) ikopri l-fdalijiet tal-belt antika ta' Ayutthaya, fil-Provinċja ta' Phra Nakhon Si Ayutthaya, it-Tajlandja. Fl-1969, id-Dipartiment tal-Belle Arti tat-Tajlandja beda r-rinnovazzjonijiet tal-fdalijiet, u saħħaħ il-proġett wara li s-sit ġie ddikjarat bħala park storiku fl-1976. Parti mill-park tniżżel bħala Sit ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1991.[1]
Storja
Mappa tal-Park Storiku ta' Ayutthaya
Il-belt ta' Ayutthaya ġiet stabbilita mir-Re Ramathibodi I fl-1351, għalkemm x'aktarx li hija ferm iktar antika, abbażi ta' evidenza li turi li ż-żona diġà kienet abitata matul il-perjodu ta' Mon Dvaravati. Barra minn hekk, xi sorsi jsemmu li għall-ħabta tat-850 W.K., il-Khmer okkupaw iż-żona u stabbilew fortizza tagħhom hemmhekk, u semmewha Ayodhya, f'ġieħ waħda mill-iżjed bliet sagri tal-Induiżmu bl-istess isem. L-istorja bikrija ta' Ayutthaya hija marbuta ma' dan l-insedjament tal-Khmer.[2][3] Barra minn hekk, il-Prinċep Damrong saħaq ukoll li kienet teżisti belt li kien jisimha Ayodhya, li ġiet stabbilita mill-Khmer li kienu jirrenjaw minn Lopburi sal-punt fejn it-tliet xmajjar jiltaqgħu.[4] Mappa tal-iskavi turi traċċi ta' baray antik (ġibjun tal-ilma) qrib it-tarf tal-Majjistral ta' Wat Yai Chai Mongkhon, li seta' kien inbena fuq kumpless importanti preċedenti ta' tempji tal-Khmer.[5]
Il-belt inħakmet mill-Burmiżi fl-1569. Għalkemm ma nqerditx għalkollox, il-belt tilfet "bosta oġġetti ta' valur u artistiċi".[6] Kienet il-belt kapitali tal-pajjiż sa ma nqerdet mill-armata Burmiża fl-1767.[1][7]
Il-parti ewlenija tal-Park Storiku ta' Ayutthaya ġiet iddeżinjata bħala Sit ta' Wirt Dinji tal-UNESCO fl-1991 bit-titlu ta' "Belt Storika Ayutthaya".[1]
Il-valur universali straordinarju tas-sit ġie rrikonoxxut abbażi ta' kriterju wieħed tal-għażla tal-UNESCO: il-kriterju (iii) "Xhieda unika jew minn tal-inqas eċċezzjonali ta' tradizzjoni kulturali jew ta' ċivilizzazzjoni li għadha ħajja jew li għebet".[1]
