Naskhah ini ditulis dengan dakwat di atas kertas kulit, menggunakan khat HijazArab yang agung dan masih boleh dibaca dengan mudah.[3] Lembaran ini mengandungi sebahagian Surah 18 hingga 20.[4] Pihak universiti bercadang untuk meletakkan naskhah ini dalam pameran awam di Bangunan Muzik Bramall di universiti pada bulan Oktober 2015,[2][5] dan kemudian di Muzium Birmingham dan Galeri Seni pada tahun 2016.[6]
Huraian
Gambar dari jarak dekat sebahagian daripada folio 2 rekto, menunjukkan pembahagian surah dan penanda akhir ayat
Kedua-dua lembaran telah dikenal pasti[2][5][7] sebagai sebahagian daripada dengan 16 lembaran yangn dikatalogkan sebagai BnF Arabe 328(c)[8][9] di Bibliothèque Nationale de Francecode: fr is deprecated di Paris, kini terikat dengan Codex Parisino-petropolitanus; dan ayat-ayat saksi sepadan dengan lompang dalam teks itu.
Lembaran Birmingham, kini dikatalogkan sebagai Mingana 1572a, bersaiz folio (lembaran BnF Arabe 328(c) bersaiz 33.3 cm dengan 24.5 cm)[8] dan ditulis pada kedua-dua bahagian dengan banyak skala dan tulisan yang dapat dibaca.[3]
Satu lembaran berhalaman dua mengandungi ayat 23–31 Surah 18 (Surah Al-Kahfi) manakala lembaran yang lain laman ayat terakhir 91–98 Surah 19 (Surah Maryam) dan 12 ayat pertama Surah 20 (Surah Taahaa), semua dalam urutan kini dan menepati dengan teliti dengan teks piawai. Kedua-dua lembaran yang masih selamat akan dipisahkan dalam naskhah yang asal oleh sebilangan folio hilang yang mengandungi ayat-ayat berselang surah 18 dan 19. Terdapat tiada tanda diakritik untuk menunjukkan vokal pendek tetapi konsonannya kadangkala dibezakan dengan tanda sempang yang miring. Teks ini dibentangkan dalam format yang akan menjadi piawai bagi naskhah Quran yang lengkap, dengan pembahagian surah ditunjukkan dengan garian berhias dan akhir ayat dengan titik bergugus antara teks.
Pengecaman
Alba Fedeli, yang telah mengkaji butiran dalam Koleksi Mingana Naskhah Timur Tengah untuk tesis PhDnya Naskhah awal Quran, teksnya dan kertas Alphonse Mingana diletakkan di Jabatan Koleksi Khas Universiti Birmingham,[10] telah menemui dua lembaran yang silap dikenal pasti dan terikat dengan yang lain daripada naskhah Quran akhir abad ketujuh (kini dikatalogkan sebagai Mingana 1572b).[2] Perpustakaan Penyelidikan Cadbury telah mengaturkan untuknya ujian pentarikhan radiokarbon di Unit Pemecut Radiokarbon Universiti Oxford. Mereka menarikhkan kertas kulit itu antara AD 568 and 645, dalam lingkungan 95.4% (2σ) selang keyakinan.[2]
Kepentingan
Tarikh naskhah ini penting kerana orang Islam mempercayai bahawa Nabi Muhammad hidup dari tahun lebih kurang tahun 570M hingga tahun 632M,[11] Menurut ajaran Islam Sunni, ia merupakan khalifah ketiga Uthman bin Affan (644–656), dilantik dua belas tahun selepas kewafatan nabi, yang telah menyusun dan menyucikan versi Quran semenjak diterima dan digunakan oleh semua orang Islam di seluruh dunia; kemudian mengarahkan bahawa semua versi sebelumnya dibakar.[12]
Dalam pengumuman Universiti, Dr Muhammad Isa Waley, Ketua Kurator bagi Naskhah parsi dan Turki di Perpustakaan British, dipetik dengan berkata:[2]
Masyarakat Islam dahulu tidak kaya sangat untuk menyimpan kulit-kulit haiwan untuk berdekad lamanya dan untuk mengeluarkan sebuah Mushaf yang lengkap, atau salinan, Quran yang suci memerlukan banyak daripada mereka. Bukti pentarikhan karbon, kemudian, menunjukkan bahawa Perpustakaan Penyelidikan Cadbury Birmingham merupakan rumah kepada penyelamat yang berharga yang – dalam pandangan surah-surah termasuk – akan sekali di pusat sebuah Mushaf dari tempoh itu. Dan ia nampaknya membiarkan membuka kemungkinan bahawa penyusunan Uthman berlaku lebih awal daripada yang difikirkan – atau mungkin, dapat dipercayai, yang folio-folio ini wujud sebelum proses ini. Dalam mana-mana kes, ini – bersama-sama dengan keindahan semata-mata kandungannya dan yang menghairankan khat Hijazi yang jelas – ialah berita untuk menggembirakan hati-hati orang Islam.
David Thomas, profesor Kristian dan Islam di Universiti Birmingham dipetik dengan berkata:[2]
Ujian-ujian yang dijalankan pada kertas kulit itu daripada folio-folio Birmingham menghasilkan kebarangkalian yang kuat bahawa haiwan itu dari mana ia diambil masih hidup semasa hayat Nabi Muhammad atau tidak lama selepas itu. Ini bermakna bahawa bahagian-bahagian daripada Quran yang ditulis atas kertas kulit boleh, dengan darjah keyakinan, ditarikhkan kepada kurang daripada dua dekad selepas kewafatan Nabi Muhammad. Bahagian ini mesti telah dalam bentuk yang sangat dekat dengan bentuk Quran yang dibaca hari ini, menyokong pandangan bahawa teks ini telah melalui perubahan sedikit atau tiada pengubahan dan ia boleh ditarikhkan ke titik yang sangat dekat dengan masa ia dipercayai diturunkan.
Dr Saud al-Sarhan, Pengarah Pusat bagi Penyelidikan dan Pengajian Islam di Riyadh, lebih meragukan; mempersoalkan sama ada kertas kulit itu mungkin telah digunakan semula sebagai palimpses, dan juga menyatakan bahawa tulisan itu mempunyai pemisah surah dan pengakhir ayat bertitik – ciri-ciri dalam tulisan Arab yang dipercayai tidak diperkenalkan kepada Qur'an sehingga kemudian.[13] Kritikan Dr Saud telah disokong oleh sebilangan pakar berasaskan Arab Saudi dalam sejarah Quran yang dengan kerasnya membantah sebarang spekulasi yang Quran Birmingham/Paris mungkin telah ditulis semasa hayat Nabi Muhammad. Mereka menekankan bahawa, ketika Nabi masih hidup, teks Quran telah ditulis tanpa sebarang hiasan surah, ditanda pengakhir ayat atau penggunaan dakwat berwarna; dan tidak mengikut sebarang urutan piawai surah. Mereka mempertahankan bahawa ciri ini telah diperkenalkan ke dalam amalan Quran pada zaman Khalifah Uthman, maka ia akan menjadi tidak mustahil bahawa lembaran Birmingham mungkin telah ditulis kemudian, tetapi tidak lebih awal. [14]
Profesor Süleyman Berk dari fakulti pengajian Islam di Universiti Yalova telah menyatakan persamaan yang kuat antara tulisan lembaran Birmingham dan yang lain sebilangan Quran Hijaz dalam Muzium Turki dan Seni Islam; yang telah dibawa ke Istanbul dari Masjid Agung Damsyik berikutan sebuah kebakaran pada tahun 1893. Professor Berk mengimbas kembali bahawa naskhah-naskhah ini telah dikaji secara intensif dalam persatuan dengan pameran mengenai sejarah Quran, The Quran in its 1,400th Year diadakan di Istanbul pada tahun 2010, dan penemuan diterbit oleh François Déroche sebagai Qur’ans of the Umayyads pada tahun 2013.[15] Dalam pengajian itu, Quran Paris, BnF Arabe 328(c), dibandingkan dengan Quran-Quran di Istanbul, dan disimpulkan dengan ditulis "sekitar akhir abad ketujuh dan permulaan abad kelapan."[16]
Profesor Joseph E. B. Lumbard dari Universiti Brandeis telah ditulis dalam Huffington Post dengan sokongan tarikh yang dicadangkan oleh para cendekiawan Birmingham. Profesor Lumbard menyatakan bahawa penemuan teks Quran yang boleh disahkan oleh pentarikhan radiokarbon sebagai telah ditulis pada dekad pertama era Islam, ketika membentangkan teks dengan ketara selaras dengan yang biasanya diterima, menguatkan kata sepakat akademik yang menunjukkan banyak ragu-ragu Barat dan teori-teori 'revisionis' asal usul Quran kini tidak dapat dipertahankan dalam cahaya penemuan empirikal. Manakala, sebaliknya, keterangan sebaliknya asal usul Quran dalam ajaran Islam klasik berdiri dengan baik dalam cahaya penemuan saintifik yang berterusan.[17]
Latar belakang
Koleksi Mingana, terdiri daripada lebih 3,000 dokumen, telah disusun oleh Alphonse Mingana, pada tahun 1920-an,[3] dan telah dibiayai oleh Edward Cadbury, seorang dermawan dan usahawan pembuatan coklat berasaskan Birmingham keluarga Cadbury.[2]
^ abDéroche, François (2009). La transmission écrite du Coran dans les débuts de l'islam: le codex Parisino-petropolitanus [Penghantaran bertulis daripada Quran pada zaman awal Islam: codex Parisino-petropolitanus] (dalam bahasa Perancis). Brill Publishers. m/s. 121. ISBN9004172726.
^Elizabeth Goldman (1995), p. 63, memberi 8 Jun 632, ajaran Islam yang utama. Banyak ajaran (kebanyakan bukan Islam) awal merujuk kepadanya masih hidup pada zaman penaklukan Palestin. Lihat Stephen J. Shoemaker,The Death of a Prophet: The End of Muhammad's Life and the Beginnings of Islam,[halaman diperlukan] Universiti Pennsylvania Press, 2011.
^Leaman, Oliver (2006). "Canon". The Qur'an: an Encyclopedia [Quran: sebuah ensiklopedia] (dalam bahasa Inggeris). New York, NY: Routledge. m/s. 136–139. ISBN0-415-32639-7.
^"Experts doubt oldest Quran claim" [Pakar meragui Quran tertua yang didakwa]. Saudi Gazette (dalam bahasa Inggeris). 27 Julai 2015. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-09-06. Dicapai pada 27 Julai 2015.
^Déroche, François (2013). Qur’ans of the Umayyads: a first overview [Quran Umaiyah: sebuah gambaran pertama] (dalam bahasa Inggeris). Brill Publishers. m/s. 67–69.
