Filem jenayah, dalam erti kata yang luas, ialah genre filem yang terinspirasi oleh dan serupa dengan genre sastera fiksyen jenayah. Filem yang berjenis ini secara umumnya melibatkan pelbagai aspek jenayah dan penyiasatannya. Dari segi gaya, genre ini mungkin bertindih dan digabungkan dengan banyak genre lain, seperti drama atau filem gangster, tetapi juga termasuk komedi, dan, seterusnya, dibahagikan kepada banyak subgenre, seperti misteri, suspen atau noir.[1]
Penulis skrip dan sarjana Eric R. Williams mengenal pasti filem jenayah sebagai salah satu daripada sebelas super-genre dalam Taksonomi Penulis Skrinnya, dengan mendakwa bahawa semua filem naratif panjang boleh diklasifikasikan oleh super-genre ini. Sepuluh genre super lain ialah aksi, fantasi, seram, percintaan, fiksyen sains, kepingan kehidupan, sukan, thriller, perang dan barat. Williams mengenal pasti drama dalam kategori yang lebih luas yang dipanggil "jenis filem", misteri dan saspens sebagai "genre makro", dan filem noir sebagai "laluan penulis skrip" menjelaskan bahawa kategori ini adalah bahan tambahan dan bukannya pengecualian. Chinatown akan menjadi contoh filem yang merupakan drama (jenis filem) filem jenayah (genre super) yang juga merupakan misteri (genre makro) noir (laluan).[2]
Sumber plot
Filem jenayah biasanya berdasarkan pada peristiwa sebenar atau adaptasi dari drama atau novel, atau pembuatan semula atau penggunaan filem sebelumnya. Beberapa plot adalah asli dan direka sepenuhnya. Sebagai contoh, versi filem 1957 Witness for the Prosecution adalah adaptasi dari drama pentas 1953 dengan nama yang sama, yang seterusnya berdasarkan cerpen Agatha Christie, yang diterbitkan pada asalnya pada tahun 1933. Versi filem telah dibuat semula pada tahun 1982, dan terdapat penyesuaian lain. Walau bagaimanapun, setiap media ini mempunyai kelebihan dan kekurangan tersendiri, yang mana dalam kes filem adalah kekangan masa.
Drama dan filem
Saksi bagi Pendakwaan adalah sebuah contoh klasik drama bilik mahkamah. Dalam drama bilik mahkamah, pertuduhan dikenakan terhadap salah seorang watak utama, yang mendakwa tidak bersalah. Satu lagi bahagian utama dimainkan oleh peguam (di England seorang peguam) yang mewakili defendan di mahkamah dan bertempur dengan pendakwa raya. Mereka mungkin mendapatkan khidmat penyiasat persendirian untuk mengetahui apa yang sebenarnya berlaku dan siapa pelaku sebenar. Walau bagaimanapun, dalam kebanyakan kes tidak jelas sama sekali sama ada tertuduh melakukan jenayah itu atau tidak—beginilah cara saspens dicipta.
Biasanya, penyiasat persendirian menyerbu masuk ke dalam bilik mahkamah pada saat-saat akhir untuk membawa maklumat baru dan penting kepada perhatian mahkamah. Jenis sastera ini sesuai dengan genre sastera drama yang lebih tertumpu kepada dialog (penyataan pembukaan dan penutup, keterangan saksi, dll.) dan sedikit atau tiada keperluan untuk peralihan pemandangan. Auditorium teater menjadi lanjutan daripada bilik mahkamah. Apabila drama bilik mahkamah difilemkan, peranti tradisional yang digunakan oleh penulis skrip dan pengarah ialah penggunaan kilas balik yang kerap, di mana jenayah dan segala yang membawa kepadanya diceritakan dan dibina semula dari sudut yang berbeza.
Drama bilik mahkamah klasik adalah Twelve Angry Men (1954) karya penulis drama Amerika Reginald Rose, yang berlatarkan dalam bilik perbincangan juri di mahkamah New York. Sebelas ahli juri, bertujuan untuk mencapai keputusan sebulat suara "bersalah", cuba menyelesaikannya secepat mungkin. Dan mereka hampir mencapai matlamat bersama mereka jika bukan kerana juri kedelapan (dipersembahkan oleh Henry Fonda dalam filem adaptasi 1957), yang, apabila dipertimbangkan semula, menganggap tugasnya untuk meyakinkan rakan-rakannya bahawa defendan mungkin tidak bersalah. Ini memicu banyak perbincangan, kekeliruan, dan kemarahan.
Subgenre
Tindakan jenayah
Filem aksi jenayah adalah filem yang menonjolkan keganasan. Menurut Jule Selbo, genre jenayah dan aksi berkait rapat: "filem tidak dapat wujud dalam bentuk popular mereka tanpa yang lain pada kedudukan yang sama—oleh itu mereka berfungsi secara serentak". Contoh termasuk dalam siri filem Fast & Furious.[3][4]
Komedi jenayah
Filem komedi jenayah adalah kombinasi antara filem jenayah dan komedi yang memanfaatkan konvensyen filem jenayah dan mungkin memperkenalkan unsur humor gelap. Secara umumnya, filem ini menampilkan penjenayah yang kurang serius atau aktiviti jenayah yang dilaksanakan dengan cara yang menghibur atau dipersembahkan dengan nada yang ringan.[5] Genre ini mendapat populariti semula pada tahun 1990-an dalam industri filem bebas, yang menggabungkan elemen klise thriller jenayah dengan unsur komedi. Contohnya termasuk filem seperti Kung Fu Hustle, The Wolf of Wall Street , 22 Jump Street, dan Seven Psychopaths.[6]
Drama jenayah
Drama jenayah adalah genre filem yang menekankan dilema moral penjenayah. Ia berbeza daripada filem thriller jenayah kerana lebih cenderung kepada gambaran yang lebih gelap dan realistik tentang dunia jenayah berbanding dengan aksi keganasan dan babak penembakan. Kadang-kadang, filem-filem ini mula dengan elemen-elemen thriller jenayah yang lebih mencolok seperti dalam filem The Godfather, GoodfellasMyflixer, Udta Punjab, dan Once Upon a Time in America, tetapi kemudian berkembang menjadi naratif yang lebih kontemplatif.[7]
Thriller jenayah
Filem thriller jenayah menumpukan kepada unsur menarik dari kedua-dua jenayah yang berjaya dan yang gagal. Berbeza dengan filem prosedur polis, mereka menumpukan kepada penjenayah atau kumpulan penjenayah dan bukannya pihak penguatkuasa undang-undang. Filem-filem ini cenderung memberi tumpuan kepada konspirasi dan psikopatologi penjenayah, dan biasanya bersifat ganas dan nihilistik. Contohnya termasuk filem The Killers, The Peacock, Av Mevsimi, dan Memories of Murder.[8]
Filem Dacoit
Filem Dacoit merupakan satu genre filem India yang mengisahkan tentang dacoity. Genre ini diilhamkan oleh filem Aurat (1940) dan Mother India (1957) arahan Mehboob Khan. Contoh lain termasuk filem Gunga Jumna (1961), Sholay (1975), dan Bandit Queen (1994).
Filem gangster
Filem gangster merupakan filem yang mengisahkan dari perspektif gangster, yang digambarkan sebagai antihero yang idealistik. Genre filem ini merupakan antara yang tertua, dengan contoh-contoh yang bermula seawal Underworld, Little Caesar, dan Scarface. Selepas Perang Dunia II, filem-filem ini menjadi semakin ganas dan mengancam dengan karya seperti Underworld USA. Filem-filem ini juga dihasilkan di luar Amerika Syarikat, termasuk di Hong Kong, Jepun, dan Perancis.[9]
Filem heist
Filem ini mengisahkan tentang kumpulan penjenayah yang cuba melakukan kecurian atau rompakan, serta kemungkinan akibat yang mungkin berlaku. Filem heist yang bersifat lebih ringan biasanya dipanggil sebagai filem caper. Contoh termasuk The Killing, Ocean's 11, Dog Day Afternoon, Reservoir Dogs, dan The Town.
Filem tudung
Selain daripada menceritakan kisah mereka sendiri tentang samseng Afrika Amerika dalam sindiket, filem seperti Black Caesar memaparkan mafia Itali secara menonjol. Selalunya filem-filem blaxploitation pada tahun 1970-an seperti Shaft menceritakan kisah samseng Afrika Amerika bangkit dan mengalahkan perintah jenayah kulit putih yang ditubuhkan. Orang Afrika Amerika kurang diwakili dalam peranan pembikinan filem pada kebanyakan abad ke-20. Pengeluar dan pengarah Afrika Amerika pada tahun 1990-an seperti John Singleton, Spike Lee, dan Hughes Brothers mula meneroka gaya hidup jenayah dalam komuniti bandar Amerika, menceritakan kisah dadah, budaya samseng, keganasan kumpulan, perkauman, dan kemiskinan dalam komuniti Afrika Amerika. Contoh filem dari tahun 1990-an yang sesuai dengan genre gangster Afrika-Amerika termasuk Boyz N The Hood, Menace II Society, dan New Jack City.[10]
Dunia bawah tanah Mumbai
Mumbai underworld merupakan sebuah genre filem jenayah pawagam India. Genre ini sering terinspirasi daripada samseng dunia bawah tanah Mumbai yang sebenar, seperti Haji Mastan, Dawood Ibrahim, dan D-Company. Genre ini dipelopori oleh filem Zanjeer (1973) yang ditulis oleh Salim-Javed dan Deewaar (1975), yang menampilkan lakonan Amitabh Bachchan. Contoh lain termasuk dalam francais Don (1978 – 2012), Nayakan (1986), Salaam Bombay! (1988), Parinda (1989), Satya (1998), Company (2002), Black Friday (2004), Slumdog Millionaire (2008), dan Once Upon a Time in Mumbaai (2010).
Prosedur polis
Prosedur polis menekankan peranan polis dalam menyiasat tindakan penjenayah, dengan contoh seperti Dia Walked by Night, In the Heat of the Night, Madigan, dan The French Connection.
Filem penjara
Filem penjara adalah satu genre filem jenayah yang menumpukan kepada keadaan kehidupan yang sukar di dalam penjara, serta kadang-kadang memberi tumpuan kepada banduan yang menyesuaikan diri dengan kehidupan di luar penjara.[11]