Хан или кан[1] (понекогаш кан, туркиски: khān,[2][3]монголски: 'qāān',[3]Кинески: 可汗 или 汗, kehan или han) претставува тутула која ја имал владетел или војсоководец од Средна Азија. На почетокот бил користен во средновековието од алтајскитеномадскиплемиња кои живееле на северот од Кина. За првпат овој назив бил користен во Ксијнбеи конфедерацијата[4] за нивниот водач во периодот од 283 до 289 година,[5] а подоцна бил користен како титула за владетел на некоја држава.[6]
Подоцна овој поим бил прифатен и од други народи во Азија пред туркиските народи и Монголците да го пренесат во останатиот дел од Азија и во Европа. Во средината на шестиот век за Персијците била вообичаена употребата на зборот хан со значење „Крал на Туркијците“.[7]
Денес овој збор најчесто се поврзува со слични значења: командант, водач или владетел. Денес ханови постојат претежно во Јужна Азија, во Средна Азија, во Авганистан и во Иран.
↑ 3,03,1„"khan."“. The American Heritage Dictionary of the English Language. Bartleby.com. Архивирано од изворникот на 2007-08-19. Посетено на 2008-04-25.
↑Henning, W. B., 'A Farewell to the Khagan of the Aq-Aqataran',"Bulletin of the School of Oriental and African studies - University of London", Vol 14, No 3, p501-522. ,
↑René Grousset (1988). The Empire of the Steppes: A History of Central Asia. Rutgers University Press. стр. 585. ISBN0813513049.
↑Henning, W. B., 'A Farewell to the Khagan of the Aq-Aqataran',"Bulletin of the School of Oriental and African studies - University of London", Vol 14, No 3, p501-522.
Оваа статија вклучува текст од објавено дело кое сега е јавна сопственост: Chisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclopædia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press. Отсутно или празно |title= (help)
