Слободен пристап (англиски: open access) означува бесплатна достапност на дигитални содржини преку интернет. Најпозната и најлесно изведлива форма на отворен пристап е објавување стручно рецензирани научни трудови од академски списанија без очекување авторите да бидат платени за тоа.
Кај само-архивирањето со отворен пристап, познато и како „зелен пат“, авторите овозможуваат јавен пристап до копии на нивните веќе публикувани трудови, воглавно со тоа што ги внесуваат во институционални архиви. Водечки застапник на „зелената“ школа е Стеван Харнад (Stevan Harnad), кој дејствува на ова поле од 1994 година.
Во светот, отворениот пристап е тема на широка дискусија во која учествуваат научни работници, библиотекари, администратори на универзитети и владини функционери. Забележливо е големо неразбирање на поимот на отворен пристап, како и дебати и дискусии за економијата на финансирање на научен комуникациски систем врз основа на него.