На почетокот ја посетувал вечерната уметничка школа во Авр додека не добил стипендија од својот роден град за паришка академија во Екол де бозар (јазик француски|École des Beaux-Arts|el), а потоа бил во атељето Леона Воната. Во првите почетоци своите дела ги работел под влијание на импресионисти. Прешол од импресионистички почетоци во фозизам, а потоа и во кубизам и го изградил својот стил на модерен реалистички израз.
Една слика на Анри Матис го окренула и го заинтересирала за фовизам. 1909 година со својот пријател и колега го посетил Емил Отон Фриком Минхен и западнал под влијание на Пол Сезан.
Бидејќи не можел да живее од сликарството, се занимавал и со керамика, дрворези и предлагал таписерии. Само кога од средината на 1920 година и после 1937 година го променил својот стил и прешол од еден лесен и елегантен стил во еден впечатлив и монументален стил тој се доживувал со признание и уживање. Тој за Париската светска изложба 1937 година за павиљонот на светлоста и електрицитетот (-{Paviljion de la Lumiere}-) изработил и насликал слика од големина од 600 –{m²} и тогаш најголема слика на светот.
Дифи е сликар од сончевиот југ, плажи, борови и убавините на женското тело, и како декоратер се прославил со предлозите за декорација на момументални јавни објекти. После неговата смрт 1953 година неговите слики биле прикажувани на Документа Касел (докимент 1, документ 2 и документ 3) и во Германија.
