Советското политичко биро усвојува резолуција за погубување на 346 „непријатели на СПСУ и Советска влада“, кои воделе „контрареволуционерни, протроцкистички, заговорни и шпионски активности“, потпишана од секретарот Сталин, 17 јануари 1940 година.
Терминот „политичко биро“ доаѓа од рускотополитичко биро (политбюро). Шпанскиот израз Politburó е директно позајмен од руски јазик, како и германскиотPolitbüro. Кинески користи калке (кинески: 政治局), од каде што виетнамските (Bộ Chính trị "部政治") и корејските ( 정치국, 政治局Jeongchiguk) термините произлегуваат.
Во марксистичко-ленинистичките држави, партијата се смета за авангарда на народот и од тука се легитимира да ја води државата. Во суштина, партиските функционери во политбирото, неформално, ја водат државата.
Официјално, Конгресот на партијата избира Централен комитет кој пак, го избира Политбирото и генералниот секретар во процес наречен демократски централизам. Политбирото теоретски одговара пред Централниот комитет.
Троцкистички партии
Во троцкистичките партии, Политбирото е биро на Централниот комитет, задолжено да носи секојдневни политички одлуки, кои подоцна мора да бидат ратификувани од Централниот комитет. Тоа е назначено од Централниот комитет, од редот на неговите членови. Местото на генералниот секретар носи далеку помала тежина во овој модел. Погледнете ја на пример Партијата во Ланка Сама Самаја.
