Основан е во 1888 година и првично бил замислен во околу 1850 година. Во 1913 година, музејската зграда била проширена од страна на чешкиот архитект Карел Парик, кој дизајнирал структура од четири симетрични павилјони со фасада во италијанскиот преродбенски стил на ренесансата. Четирите павилиони ги содржат одделенијата за археологија, етнологија, природна историја и библиотека. Откако бил затворен неколку години поради тешка штета во неодамнешната војна, музејот повторно бил отворен и е во процес на поставување на нови и постоечки изложби.
Музејот е културна и научна институција која опфаќа широк спектар на области, вклучувајќи археологија, историја на уметност, етнологија, географија, историја и природна историја. Во музејот се наоѓа Сараевска хагада, светлописен ракопис и најстариот сефардски еврејски документ во светот, издаден во Барселона околу 1350 година.
Музејот е културна и научна институција во Босна и Херцеговина. Иако во 1850 година бил замислен како идеја на Османлиите кога владееле во Сараево, тогаш владата на Австроунгарија (која во 1878 година ја освоила Босна и Херцеговина од Османлиите), музејот официјално бил формиран и изграден во 1888 година[2].
1888-1913
Дел од целите на австроунгарската политика биле да се подигне нивото на писменост и да се одржи европско стандардно образование. Под нивна администрација, Музејското друштво било формирано на 1 февруари1888 година со цел да се продолжи со оваа агенда во форма на музеј. Првиот директор на музејот бил Коста Херман, советник на австроунгарската влада. Многу под влијание на ориентацијата на европската евристичка и културна наука од 19 век, колекцијата на музејот растела брзо, особено во одделенијата за природна историја и археологија. До почетокот на 20 век, музејот започнал да ги надминува своите првични простории, а во 1908 година започнала да се гради нова зграда за да се сместат збирките на музејот. Изградбата на новата зграда завршила во 1913 година и музејот бил официјално отворен на 4 октомври истата година. Тој бил финансиран од одделенијата за образование и култура на Австроунгарија, како и од приватни донации и хуманитарни настани предводени од Музејското друштво[2].
1913-1991
Национален музеј на Босна и Херцеговина
Со отворањето на музејот во својата нова местоположба во 1913 година (каде што и понатаму останува), неговите колекции се состојат од историјата, географијата, археологијата (праисториска, античка и средновековна), етнологија, историја на уметност и природонаука (биологија, геологија и минералогија) и до одреден степен јазик, литература, статистика и библиографија, и истите биле поделени во четири згради врз основа на новиот сет на категории: археологија, етнологија, природна историја и библиотека.
Две години подоцна во 1914 година, по започнувањето на Првата светска војна, музејот го прекинал своето работење. По завршувањето на војната во 1918 година, и основањето на Југославија, музејот продолжил со своите операции под управа на тогашното Кралство на Србите, Хрватите и Словенците, подоцна позната како Југославија. Под оваа администрација, која траела за време на меѓувоените години од 1918-45, била развиена хегемонизирана централизирана администрација во која судската власт, заедно со српската буржоазија, обратила многу малку економско и културно внимание на Босна и Херцеговина. Ова довело до нагло социо-економско, политичко и културно распаѓање на Сараево, бидејќи градот се нашол на маргините на кралството. Народниот музеј на тој начин изгубил голем дел од своето финансирање и сила и започнал да ја губи својата способност да ги одржува и архивира своите артефакти. Додека се приближувала Втората светска војна во 1941 година (и траела до 1945 година), проблемите на Националниот музеј и понатаму се развивале бидејќи нејзините можности за работа се намалиле. Во текот на овој период на војна, Националниот музеј доживеал најмалку активност и развој[3].
По Втората светска војна, под социјалистичка Југославија, Националниот музеј направил бавен напредок до почетокот на 1960-тите. Културата била прогласена за особена важност за социјалистичката влада и овој период го означиле некои од највисоките достигнувања на Националниот музеј во научно-истражувачките и издавачките активности и изложби.
1992-1995
Оштетувања во дворот на музејот (Bотаничка градина), 1992-1995.
Војната во Босна и Херцеговина во 1992-95 година не само што ја завршила плодната активност на Националниот музеј, туку директно предизвикала структурно оштетување на објектот. Во тоа време, артилериските гранати паднале на покривот и го срушиле заедно со голем дел од ѕидовите на галеријата, а 300 прозорци биле скршени. Одделот на артефакти и архивите на музејот кои не можеле да бидат скриени биле изложени на постојано оштетување. Директорот на музејот во тоа време, д-р Ризо Сијари, бил убиен со експлозија на граната на 10 декември1993 година, додека бил во зградата на музејот[4].
1995-2012
По завршувањето на војната, музејот повторно бил отворен благодарение на бројните донации и придонеси од: Институтот за заштита на спомениците на културата и Националниот музеј, историското и природното наследство на Босна и Херцеговина, УНЕСКО, Федералното министерство за образование, наука, култура и спорт[5], Институтот за планирање и изградба на градот Сараево, Меѓународниот центар за мир во Сараево[6], Швајцарскот музеј и Швајцарскиот национален музеј во Цирих, музејот од Осло, организацијата Шведско културно наследство без граници[7], Природонаучниот музеј, Етнографскиот музеј, Музејот на исламската уметност и други шведски музеи, како и многу други.
2012-2015
По 2010 музејот се соочил со потешкотии. Во текот на 2011 година 65 вработени на музејот работеле повеќе од една година без да бидат платени[8][9].
Национален музеј на Босна и Херцеговина - постери на влезот
Во четвртокот на 4 октомври2012 година, Националниот музеј на Босна и Херцеговина ги затворил вратите целосно и на неопределено време, првпат по 124 години[8][9]. Советот на Европа истакнан: „По војната, различните културни групи, кои се дефинираат себеси како нации, сите сакаа сопствени национални културни институции, што доведе до занемарување на поранешните национални институции, како што е музејот, Историскиот музеј и Националната и универзитетска библиотека“[9][10].
Во следниот период се одржале протести против затворањето. Неколку студенти влегле во музејот и останале внатре, изјавувајќи дека ќе останат таму додека музејот не биде повторно отворен, додека десетици други останале пред зградата[8].
2015-денес
Музејот ги отворил своите врати за јавноста во септември 2015 година, по договорот помеѓу различните слоеви на сложената влада на Босна (не вклучувајќи ја и автономната Република Српска ), ветувајќи финансирање за музејот и шест други национални културни институции[11].
Оддели и изложби
Оддел за археологија
Одделот за археологија вклучува делови за праисторија, античка историја, средновековна историја, документација и конзерваторска лабораторија. Археолошките збирки ги документираат сите аспекти на човечкиот живот во Босна и Херцеговина од старото камено време до крајот на средниот век. Артефактите на колекциите главно се собираат за време на теренски истражувања, иако некои се стекнати со размена, подарок или купување[12].
Оддел за природна историја
Калцит пронајден на планината Требевиќ околу Сараево.
Одделението за природна историја ја опфаќа флората и фауната и геологијата на Босна и Херцеговина и на други места, сочинета од околу 2.000.000 примероци собрани од теренски истражувања, размена, подароци или набавка. Одделот се состои од Одделение за геологија, оддел за зоологија и оддел за ботаника, вториот вклучувајќи Ботаничка градина[13].
Оддел за етнологија
Одделот за етнологија е одговорен за собирање, зачувување, изложување и проучување на сите аспекти на материјалната, духовна и социјална култура на народите на Босна и Херцеговина. Од 1913 година, Одделението илустрира традиционална урбана куќа во Босна и Херцеговина. Збирката на етнолошки материјали започнала кога музејот бил основан во 1888 година, со купување на некои многу вредни етнолошки артефакти како што се комплети на традиционална носија. Одделот е ангажиран во музеолошка работа, научно истражување и образовна работа[14].
Библиотека
Библиотеката на Националниот музеј на Босна и Херцеговина била отворена во 1888 година како прва научна библиотека во Босна и Херцеговина. Содржи околу 250.000 публикации (списанија, списанија, книги, весници) од областа на археологијата, историјата, етнологијата, фолклорот, минералогијата, геологијата, ботаниката, зоологијата и музеологијата. Публикациите денес се разменуваат со 341 институции[15].
Сараевска хагада
Сараевската хагада, 600-годишен еврејски ракопис и една од најценетите мошти во Босна, е сместена во висококвалитно стакло[16]. Ракописот, рачно напишан на телешка кожа, датира од некогашната просперитетна еврејска заедница во Шпанија и опишува настани кои се движеле од создавањето до еврејскиот егзодус од древниот Египет до смртта на Мојсеј[17]. Се проценува дека вреди повеќе од 700 милиони долари[16].
↑„STATUS UPDATES“. CULTURESHUTDOWN: Bosnia-Herzegovina’s Cultural Institutions in Crisis. Архивирано од изворникот на 2019-03-29. Посетено на 23 July 2018.
.JPG)
