Музеј на советската окупација во авенијата Руставели, Тбилиси Една од изложбените сали во Музејот на советската окупација
Музејот на советската окупација е историски музеј во Тбилиси, Грузија, кој ги документира седумте децении од советското владеење во Грузија (1921–1991) и посветен на историјата на антиокупациското, национално-ослободително движење од Грузија, на жртвите на советските политички репресии во текот на овој период. Основан е на 26 мај 2006 година. Музејот е дел од Грузискиот национален музеј (ГНМ).
Изложба
Музејот се наоѓа на авенијата Руставели, главната сообраќајница во Тбилиси и е управуван како дел од Грузискиот национален музеј. Како трет таков музеј во постсоветските држави, тој бил инспириран, барем делумно, од примерите на слични изложби во Талин (Естонија) и Рига (Латвија). Музејот бил инаугуриран во рамките на прославата на Денот на независноста на Грузија на 26 мај 2006 година.[1][2] Потребното финансирање првенствено било обезбедено од Претседателскиот фонд, вонбуџетски извор на приходи контролиран од администрацијата на претседателот на Грузија. Бројот на изложени предмети е околу 3.000.[3]
Музејот на советската окупација е постојана изложба на која се прикажани архивски документи, фото и видео материјали, следејќи ја временската рамка на историјата на Грузија од краткотрајната независност помеѓу 1918 и 1921 година до деветоаприлската трагедија на советската армија на митингот за независност во 1989 година и декларацијата за независноста на Грузија во 1991 година. Други експонати вклучуваат протоколи на испитувања на дисидентите, наредби за пукање или прогонство, лични досиеја на репресираните луѓе, артефакти од затворските ќелии од советската ера. Покрај советските безбедносни (КГБ) и архивските резерви на Комунистичката партија на Советскиот Сојуз, кои преживеале да бидат евакуирани од Грузија по распадот на Советскиот Сојуз, многу документи и визуелен материјал биле обезбедени од неколку јавни организации и семејствата на дисидентите. Музејот објавува тематски збирки и редовно ги поканува историчарите да одржат јавни предавања за историјата на Грузија од 20 век.[4][5][6] Од 2006 до 2008 година, директор на музејот бил Давид Цададзе, од декември 2008 година, со музејот раководи д-р Леван Урушадзе.
Реакции
Симболиката и времето на отворањето на музејот вознемирило неколку политичари во Русија, кои го осудиле музејот како „чиста националистичка пропаганда“. Претседателот на РусијаВладимир Путин му се пожалил на својот грузиски колега Михаил Саакашвили на нивната средба во Санкт Петербург во јуни 2006 година, посочувајќи дека многу од водечките советски лидери како Јосиф Сталин и Лаврентиј Берија потекнуваат од Грузија. Според извор од грузиската влада, одговорот на Саакашвили бил предлог да понуди средства за Русија да отвори Музеј на грузиската окупација во Москва.[5] Подоцна, Саакашвили изјавил дека музејот не е насочен против никого: „ова е музеј на советската окупација, а не на руската окупација на Грузија... Ако некој, некаде, на некое ниво, го сфати ова лично, тоа е негов проблем а не наш“.[4][7]
