Конзерваторски парк Мамунгари (порано познат како Неименуван национален парк, Неименуван конзерваторски парк и исто така познат како Неименуван биосферен резерват) — заштитено подрачје кое се наоѓа во Јужна Австралија во рамките на јужната пустина Голема Викторија и северната рамнина Нуларбор на околу 200 километри западно од Маралинга и 450 километри северозападно од Цедуна. Се работи за околу 1.000 километри северозападно од Аделаида и се наоѓа на границата со Западна Австралија.
Историја
Конзерваторскиот парк бил прогласен во 1970 година за национален парк според тогашниот Закон за национални паркови од 1966 година со цел зачувување на „околината на пустината Голема Викторија и заштита на вредностите на пустината“. Не му било доделено име во 1970 година, а потоа бил конституиран како Неименуван парк за зачувување според Законот за национални паркови и диви животни од 1972 година. На 30 ноември 2006 година бил преименуван во Конзерваторски парк Мамунгари.[2]
Во мај 2004 година, по усвојувањето на специјалното законодавство, премиерот на СА, Мајк Ран, го исполнил ветувањето што му го даде на водачот на Маралинга, Арчи Бартон како министер за абориџини во 1991 година, врачувајќи му ја титулата на 21.000 квадратни километри земја на луѓето во Маралинга Цјарутја и Пила Нгуру, вклучувајќи го и конзерваторскиот парк и Серпентинските езера. Ова било најголемото враќање на земјиштето под природна титула во Јужна Австралија од предавањето на премиерот Џон Банон во земјите на Маралинга во 1984 година.[3]
Статус на зачувување
Тој е еден од четиринаесетте Светски биосферни резервати на Оргинизацијата на обединетите нации за образование, наука и култура (УНЕСКО) во Австралија и го добил овој статус во 1977 година со името Неименуван биосферен резерват.[4][5]
Конзерваторскиот парк е класифициран како заштитено подрачје на МСЗП во категоријата Ia. Во 1980 година, тој бил наведен на сега веќе непостоечкиот регистар на националната недвижност.
Управување и пристап
Со конзерваторскиот парк управуваат заеднички традиционалните сопственици, луѓето од Маралинга Цјарутја и Пила Нгуру и Одделот за животна средина и вода.[2]
Конзерваторскиот парк може да го посетуваат само оние кои добиле минимален код на влијание и можат да демонстрираат искуство со користење на тој код. Дозволите се потребни за патување во паркот за конзервација и за нивно организирање ќе бидат потребни од 4 до 6 недели. Единствениот пат со значење што поминува низ паркот за заштита е автопатот Ана Бидел.
Наводи
Надворешни врски
