Под псевдонимите Викенти, Д. Конаревски[3], Пиновски и Хераклит, Димитар Молеров развил книжевна дејност[4]. Заедно со својот брат Костадин Молеров, тој собирал народни песни, гатанки, поговорки, приказни и други фолклорни материјали, кои ги обработувале, класифицирале и споредувале. Во 1896 година тој ја објавил „Стојна Пострумска“, поема за македонскиот живот, а во периодот 1893 - 1896 година објавил написи за говорот на Разлог во весникот „Вести“.
Димитар Молеров уште како гимназијалец се приклучил на Македонската револуционерна организација и во 1898 година бил член на градскиот револуционерен комитет во Горна Џумаја, а во 1905 - 1906 година - на окружниот револуционерен комитет. За време на Илинденското востание во 1903 година бил член на Битолскиот окружен револуционерен комитет[5] и одговорен за прилепското подрачје и член на штабот на востаниците. Во 1903 година Димитар Молеров бил главен уредник на списанието „Ајдучка полјана“, а потоа кратко време бил уредник на весникот „Македонија“[6][7].
Во 1905 година тој ја објавил книгата за разлошкиот говор, а во 1909 година - „Придонес кон книжевниот речник“. Покрај тоа, Молеров е автор на идилата „Тенка и Китан“, објавена во 1907 година (трето ревидирано издание од 1926 година), оперската идила „Невестата на змејот“ од 1923 година и драмите „Јуда Искариотски“ од 1923 година и „Ајдучка полјана“ од 1926 година[8]. Исто така тој е автор на драмите („Новото учене“, „Новиот даскал“), стихозбирката „Жална ми бабо, послушај“ (некои од песните се на помладиот брат Костадин), како и на повеќе статии од областа на историјата, литературата и филозофијата.
Во 1954 година, заедно со неговиот брат, го објавиле зборникот „Етнографски материјали од Разлошко“[9], во кој има материјали за историјата за Банско, опис на разлошкиот говор и биографии на познати личности од Банско.
↑Кандиларовъ, Георги Ст (1930). Българскитѣ гимназии и основни училища въ Солунъ (по случай на 50-годишнината на солунскитѣ български гимназии). София: Македонски Наученъ Институтъ, печатница П. Глушковъ. стр. 95.
↑Богданов, Иван. Речник нс българските псевдоними, Наука и изкуство, София, 1978, стр. 533.
↑Николов, Борис Й. Вътрешна македоно-одринска революционна организация. Войводи и ръководители (1893 – 1934). Биографично-библиографски справочник, София, 2001, стр. 109.
