Десен бек со одлични тркачки способности и добра поединечна техника, способен да игра и како десно крило; исто така може да се користи и како лев бек.[3]
Во мај 2010 година, Данило се преселил во Сантос. Своето деби за новиот клуб го направил на 21 јули 2010, влегувајќи како замена на полувремето на местото на Марањао, во поразот со 2-0 од Атлетико Паранаенсе во лигата. Својата прва сезона во клубот ја завршил со 26 настапи и 4 гола во лигата. Во 2011 година, Данило ја освоил Кампеонато Паулиста - неговиот прв трофеј со клубот - и дебитирал во Копа Либертадорес. Во април 2011 година, тој постигнал гол во три последователни натпревари од Копа Либертадорес против екипите на Коло Коло, Серо Портењо и Депортиво Тачира.[6] Данило ги одиграл комплетните 90 минути од двата натпревари од Финалето на Копа Либертадорес 2011 против уругвајскиот Пењарол, првиот како централен играч од средниот ред а вториот како десен бек, и го постигнал решавачкиот гол во победата со 2-1 на домашен терен по ремито без голови во првиот натпревар одигран во Монтевидео.[7]
Порто
На 19 јули 2011 година, Данило бил купен од Порто за 13 милиони евра,[8][9] а во договорот кој тој го потпишал со клубот била вметната откупна клаузула од 50 милиони евра.[10] Данило останал во Сантос до декември 2011 година за да се натпреварува на Светското клупско првенство.[11]
Своето деби за португалците го направил на 22 јануари 2012, влагувајќи како замена во второто полувреме во победата на домашен терен со 3-1 над Виторија Гимараеш.[12] Првично, тој бил замена на Кристијан Сапунару, но наскоро се утврдил како прв избор и заедно со неговиот сонародник Алекс Сандро (кој пристигнал во клубот исто така од Сантос во исто време како и Данило), кој бил прв избор по левата страна, претставувале едни од најдобрите бековски тандеми во Европа.[13] Со Порто, Данило освоил две титули во португалското првенство (2011–2012, 2012–2013) и два Суперкупа на Португалија (2012 и 2013).
Реал Мадрид и Манчестер Сити
На 31 март 2015, било објавено дека Данило во јули 2015 ќе му се приклучи на Реал Мадрид откако потпишал шестгодишен договор со клубот во трансфер вреден 31.5 милиони евра.[14][15] Своето деби за кралевите го имал на 23 август, во ремито без голови против новакот во лигата Спортинг Хихон, во првото коло од новата сезона во шпанското првенство.[16] На 24 октомври го постигнал својот прв гол за Реал, во гостинската победа со 3-1 над Селта.[17] Во неговата прва сезона во Мадрид, Данило придонел во освојувањето на Лигата на шампионите, забележувајќи 7 настапи за Реал Мадрид во ова натпреварување. Во финалето против Атлетико Мадрид, тој влегол како замена за повредениот Дани Карвахал во почетните минути од второто полувреме, а по конечните 1-1 Реал ја освоил титулата поразувајќи ги градските соперници по изведување на пенали.[18]
Следната сезона Данило забележал 17 настапи и еден гол помагајќи му на Реал Мадрид да ја освои шампионската титула во Примера Дивисион,[19] за првпат во последните пет години.[20][21] Тој исто така одиграл и три натпревари во Лигата на шампионите, каде кралевите успеале да ја одбранат титулата победувајќи го Јувентус во финалето, во кое Данило останал на клупата како неискоритена замена.
На 23 јули 2017 година, Данило потпишал петгодишен договор со англискиот Манчестер Сити,[22][23] а сумата на трансферот изнесувала 26.5 милиони фунти.[24] Својот прв гол за Сити го постигнал на 23 декември, во победата со 4-0 на домашен терен против Борнмут.[25] Во двете сезони како фудбалер на Манчестер Сити, Данило освоил две титули во Премиер лигата (2017-2018, 2018-2019), два Лига купа (2017-2018, 2018-2019) и еден ФА Куп (2018-2019), но времето поминато во клубот најчесто го поминувал на клупата како резерва на Кајл Вокер.
Јувентус
На 7 август 2019, Данило се преселил во Јувентус за 37 милиони евра, потпишувајќи петгодишен договор со клубот од Торино.[26] Во договорот бил вклучен и Жоао Кансело, кој се преселил во спротивна насока од Јувентус во Манчестер Сити.[27] Своето деби за Јувентус го направил на 31 август, во натпреварот против Наполи (4-3) во Серија А заменувајќи го повредениот Матија Де Шиљо во 15-тата минута, а само 28 секунди подоцна го постигнал својот прв гол за клубот; голот бил најбрзиот постигнат од страна на странски играч во историјата на Серија А.[28] Во вториот дел од сезоната, тој постигнал уште еден одлучувачки гол на гостувањето кај Сасуоло на 15 јули 2020 година во ремито 3-3 на Стадионот Мапеи, а на крајот на сезоната ја освоил својата прва титула во италијанското првенство.
Во втората сезона од неговата црно-бела авантура, дошло до промена во тренерското водство од Маурицио Сари во Андреја Пирло што му помагнало на Бразилецот, кој во новата улога на трет централен дефанзивец составува низа убедливи изведби, кои го прават еден од камен-темелниците во составот на бјанконерите и незаменлив шраф на тактичко ниво. На 10 јануари 2021 година, тој го пронашол својот прв гол за сезоната, погодувајќи ја мрежата на Сасуоло со прекрасен удар од далечина со што го отворил резултатот во натпреварот за потоа да даде и асистенција за голот на Кристијано Роналдо со кој бил поставен конечниот резултат 3-1 за Јувентус.[29][30] Десет дена подоцна, го освоил својот втор италијански трофеј, со победата во Суперкупот на Италија со 2-0 против Наполи.[31] На 19 мај, со Јувентус го освоил и Купот на Италија, победувајќи ја Аталанта во финалето.[32]
Во сезоната 2021-2022 Јувентус не го започнал најдобро патувањето во лигата и бил принуден уште од првите денови да ги брка директните противници. Во оваа клима, дополнително комплицирана со продажбата на Кристијано Роналдо откако сезоната веќе почнала, како и со третата промена на тренерот во три години, со враќањето во Торино на Масимилијано Алегри, Данило се потврдува како еден од најважните играчи во соблекувалната, вистински „сенатор“ на тимот.[33] На 6 ноември 2021 година, за време на победата на домашен терен од 1-0 против Фјорентина, во последните минути, кога Пауло Дибала го напуштил теренот, за првпат Данило ја добил и ја носел капитенската лента на Јувентус.[34] На 13 февруари 2022 година, го постигнал својот прв гол во сезоната спасувајќи го својот тим од пораз во судиското надополнување од натпреварот на гостински терен против Аталанта,[35] додека на 12 март стигнал до бројката од 100 настапи во црно-белиот дрес во сите натпреварувања.[36]
Во сезоната 2022-2023, со оглед на збогувањата на Џорџо Кјелини и Пауло Дибала, како и физичките проблеми што го принудуваат новиот капитен Леонардо Бонучи да пропушти голем број натпревари од сезоната, Данило, сега веќе препознаен како харизматичен „водач“ од соблекувалната на Јувентус, често излегува на теренот со капитенската лента на раката.[37][38] На 7 јануари 2023 година, Данило го постигнал победничкиот гол во натпреварот на домашен терен против Удинезе (1-0), помагајќи им на Јувентус да ја продолжат победничката серија и да стигнат до осмата победа во низа во првенството.[39] Во вториот дел од сезоната, Данило продолжил да биде лидер на Јувентус иако клубот зафатен со проблеми надвор од теренот (им биле одземени 10 бодови) не бил конкурентен завршувајќи само на седмото место. Данило пропуштил само еден натпревар во Серија А и ја одиграл сезоната со најмногу настапи по доаѓањето во Европа со 54 одиграни натпревари.
Во мај 2018, Данило бил повикан од селекторот Тите за својот прв турнир со сениорската репрезентација, Светското првенство 2018.[48] Сепак, тој играл (како стартер) само во првиот натпревар на репрезентацијата, ремито 1-1 против Швајцарија.[49] Подоцна, тој се здобил со повреда на 6 јули, ден пред четвртфиналниот судир со Белгија, со што бил надвор од комбинација за остатокот од турнирот.[50]
На 19 ноември 2019 година, тој го постигнал својот прв гол за Селесао во победата со 3-0 против Јужна Кореја во пријателски натпревар.[51][52]
Во ноември 2022 година, тој бил повикан од селекторот Тите во тимот што учествуваше на Светското првенство во Катар.[53]
Хронологија на репрезентативните настапи
Сениорска репрезентација
Хронологија на настапи и постигнати голови за националната селекција ― Бразил