Шацберг е роден во еврејско семејство на крзнари и пораснал во Бронкс.[1] Фотографирал за списанија како Вог, Ескваер и МекКолс .[2] Дебитирал како режисер во 1970 година со филмот „Загонетката за детето што се уништи“, со Феј Данавеј во главната улога .[3] Следни негови филмови во кои се потпишал како режисер се: "Паника во паркот на иглите“, во кој глуми Ал Пачино, во 1971 година, "Страшило “ [4] кој ја подели главната награда на Канскиот филмски фестивал во 1973 година,[5]"Заведувањето на Џо Тинан",[6][7]"Нескротливата роза" со Вили Нелсон, "Неразбран“ (според романот на Флоренс Монтгомери ) и "Улична школа" во 1987 година, што му ја донесе на Морган Фримен првата номинација за Оскар.[8][9][10]
Беше член на жирито на Канскиот филмски фестивал во 2004 година .[11]
Како професионален фотограф, една од најпознатите слики на Шацберг беше насловната фотографија за албумот „ Блондинка на Блондинка“на Боб Дилан, објавен во 1966 година.[12] Колекцијата на слики од Шацберг за Дилан беше објавена од „Џенезис публикациjata“ во 2006 година, со наслов „ Тенка дива жива“ .[2]
Шацберг живее во Њујорк, каде работи на неколку филмски проекти, вклучувајќи го и продолжението на Страшило, заеднички напишано со поранешниот публицист на Брус Спрингстин, Сет Коен.[13]
Личен живот
Шацберг се разведе во Сидад, Хуарез, Мексико во 1968 година по единаесет години поминати одделено од сопругата Корин, која одбивала да го прекине бракот после пет години живеење заедно.[14] Парот има две деца. За време на разводот, Шацберг беше широко познат како свршеникот на Феј Данавеј [15] но Данавеј го напушти Шацберг за глумецот Марчело Мастројани во 1968 година.[16] Бракот на Шацберг со француско-американската глумица Морин Кервин од 1983 година заврши со развод во 1998 година.
Филмографија
Загатката за детето што се уништи - 1970 година
Паника во паркот на иглите - 1971 година
Страшило - 1973 година
Слатка одмазда - 1976 година
Заведувањето на Џо Тинан - 1979 година
Нескротливата роза - 1980 година
Неразбран - 1984 година
Не толку мала афера - 1984 година
Улична школа - 1987 година
Клинтон и Нејдин - 1988 година
Повторна средба - 1989 година
Бен Гурион - 1992 година (пилот-епизода на L'encyclopédie audio-visuelle ) [17]
краток филм во рамките на компилацискиот проект Lumière et compagnie - 1995 година
Денот кога - 2000 година
Наводи
↑Alex Kasriel: Interview Jerry Schatzberg with "THE JEWISH CHRONICLE ONLINE", November 27, 2008
↑Nottle, Diane (1973-07-27). „Scarecrow not impressive“. Daily Collegian (Penn State). Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2021-08-10.
↑„U.S. Film Shares Cannes Prize“. Los Angeles Times. 1973-05-26. стр. B9. The Cannes Film Festival Grand Prix Friday was awarded jointly to the American film "Scarecrow" by Jerry Schatzberg and the British entry "The Hireling" bv Alan Bridges.
↑Rich, Frank (1979-08-20). „Split Ticket“. TIME. Архивирано од изворникот на 2013-08-23. Посетено на 2021-03-22.
↑„Milestones“. TIME. 1968-05-17. Архивирано од изворникот на 2008-11-23. Посетено на 2021-03-22. Divorced. Jerry Schatzberg, 40, fashion photographer, novice film director and Faye Dunaway's fiancé; by Corinne Schatzberg; on grounds of incompatibility; after 18 years of marriage, two children: in Juárez, Mexico.
↑Wilson, Jane (1968-03-10). „Faye's Way“. Los Angeles Times. стр. N18. The door of Faye Dunaway's suite at the Hotel George V in Paris opened slowly and cautiously. I was confronted by a dark-haired man wearing a world-weary expression, a black sweater and a droopy Bolivian bandit's moustache. I guessed that this must be Jerry Schatzberg, 40-year-old fashion photographer and Miss Dunaway's true love of two years' standing. He looks about 30, and was once the hero of an article in the late New York Herald Tribune entitled, The Sweet Life of Jerry Schatzberg.
