Во минералогијата, преломот е поим што го означува обликот и текстурата на површината добиена при кршење на еден минерал. Минералите имаат мошне карактеристичен прелом, и затоа тој е главна особеност по која се тие се распознаваат.
Преломот се разликува од цепливостта по тоа што цепливоста подразбира одвојување на парчињата долж цепните линии (споеви) на кристалната структура на минералот, наспроти општо кршење од било кој вид. Сите минерали имаат прелом, но тој потешко се препознава кај минералите што имаат мошне изразени споеви.
Школкест прелом (конхоиден) е закривен откршок што личи на концентричните риги на една школка. ЧЕстопати се јавува кај аморфни и фини материјали како кременот, опалот и опсидијанот, но може да се јави и кај кристалните материјали како кварцот.
Потшколкестиот прелом е сличен на школкестиот, но не толку закривен.
Земјестиот прелом потсетува на штотуку отцепена почва. Се среќава кај релативно меки, минерали со полабав состав како лимонитот, каолинитот и алуминитот.
Грубиот прелом (или запчест прелом) е остар, нерамен и неправилен. Може да се забележи при растргнување на металите, а особено често кај самородните метали како бакарот и среброто.
Деланчестиот прелом е составен од долгнавести зашилени деланки (иверки). Се среќава особено кај влакнестите матеирјали како хризотилот, но може да се забележи и кај невлакнестите како кијанитот.
