Самото Кралство е збир од поранешни британски колонии и протекторати. Нов Зеланд станал британска колонија во 1840, станал доминион во 1907, а се стекнал со правна независност со Актот за усвојување на Вестминстерскиот статут од 1947. Куковите Острови и Ниуе биле британски протекторати, а во раниот XX век власта му припаднала на Нов Зеланд. Росовата Зависност потпаднала под новозеландска власт во 1923, додека во 1925 Токелау се одвоил од колонијата Гилбертови и Елисови Острови и му припаднал на Нов Зеланд.
Кукови Острови и Ниуе
Куковите Острови и Ниуе во принцип уживаат самоуправа во слободно здружение со Нов Зеланд. Парламентот на Нов Зеланд не е овластен еднострано да доненосува закони за овие земји. Во сферите на надворешните односи и одбраната, Нов Зеланд ги врши функциите во име на овие земји, но само со нивен совет и одобрување.
Бидејќи генералниот гувернер живее во Нов Зеланд, Уставот на Куковите Острови одредува посебна функција наречена „Претставник на Кралицата“. Ова лице не е подредено на генералниот гувернер и ја има функцијата на локален претставник на Кралицата како владетел на Нов Зеланд. Оваа функција моментално ја извршува Сер Фредерик Гудвин.
Според Уставот на Ниуе од 1974, генералниот гувернер на Нов Зеланд служи како претставник на Кралицата.
Дипломатскиот претставник на Нов Зеланд на Куковите Острови и Ниуе е новозеландски Висок комесар. Моменталниот новозеландски висок комесар на Куковите Острови е Џон Брајан, додека високиот комесар во Ниуе е Антон Оџала.
И покрај нивните блиски односи со Нов Зеланд, Куковите Острови и Ниуе одржуваат извесни диспломатски односи сами за себе. Обете земји имаат високи комесаријати во Нов Зеланд и имаат новозеландски високи комесари во нивинте престолнини. Според практиките во Комонвелтот, високите комесари ја претставуваат својата држава, а не шефот на државата.
Нов Зеланд
Самиот Нов Зеланд се состои од следните островски групи:
Токелау има де јуре независност во помала мера отколку Куковите Острови или Ниуе, и се стреми кон статус на слободно здружение. Новозеландскиот претставник во Токелау е Администраторот на Токелау кој има право да отфрла правила и прописи донесени од Генералното собрание (наречено „фоно“).