Голем Цалим

Голем Цалим
Голем Цалим
Местоположба во областа Голем Цалим Местоположба на Голем Цалим во Општина Свети Врач и Благоевградската област
Координати: 41°26′N 23°24′E
Земја	Бугарија
Област	Благоевградска област
Општина	Свети Врач
Површина
• Вкупна	7.848 км^2 (3,030 ми^2)
Надм. вис.	&10000000000000659000000659 м
Население (2015)
• Вкупно	10
• Густина	0,0.013/км^2 (0,0.033/ми^2)
Час. појас	EET (UTC+2)
• Лето (ЛСВ)	EEST (UTC+3)
Пошт. бр.	2800
Повик. бр.	0746

Голем Цалим — село во Светиврачко, Пиринска Македонија, денес во општината Свети Врач на Благоевградската област, југозападна Бугарија.

Географија и местоположба

Селото Голем Цалим се наоѓа на 14 километри североисточно од Свети Врач. Селото се наоѓа на надморска висина од 659 метри. Атарот на селото зафаќа површина од 7848 км².

Историја

Османлиско Царство

Црквата „Свети Илија“ била изградена во 1865 година.^[1]

В 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:

Голем Цалим, село на С од Дебрене, ¹⁄₂ час пат. Планински реон; главен занает - одгледување добиток. Црква, во која се чите на грчки. Бројот на куќите е 45, само Бугари.^[2][3]

Во текот на 19 век, селото било чисто македонско. Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Тимар Цалип (Timar tsalipe) е село со 30 семејства и 110 Македонци^[2][4]. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 210 жители, сите Македонци^[2][5].

По избувнувањето на Балканските војни во 1912 година, седум лица од селото биле доброволци во Македонско-одринските доброволни чети^[6].

Бугарија

По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Бугарија.

Население^[2][7]

Население на Голем Цалим по попис^[7]

Година	1934	1946	1956	1965	1975	1985	1992	2001	2011	2015
Жители	163	203	170	83	36	32	33	26	14

Население по возраст
од 2011 година^[8]:

Наводи

1. Енциклопедия Пирински край. Благоевград: Редакция „Енциклопедия“. 1995. стр. 213. ISBN 954-90006-1-3.
2. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
3. Стрезов, Георги. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн. XXXVII и XXXVIII, 1891, стр. 28.
4. Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 142-143.
5. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 189.
6. „Македоно-одринското опълчение 1912 – 1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 837
7. (бугарски) https://web.archive.org/web/20160304125710/http://www.nsi.bg/nrnm/show9.php?sid=2212&ezik=bul. Архивирано од за населението на с. Голем Цалим, общ. Сандански, обл. Благоевград изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2018-02-04.
8. „Национален статистически институт. Население по области, общини, населени места и възраст към 01.02.2011 г.“ (бугарски). Архивирано од изворникот на 2013-08-14. Посетено на 2012-03-18.