Јужна Франција (или Миди; француски: Midi, окситански: Miègjorn) — географско подрачје кое ги опфаќа оние региони во Франција кои се граничат со Атлантскиот Океан јужно од Поатевенското Блато,[1] Шпанија, Средоземното Море и Италија. Ги опфаќа југот на Нова Аквитанија на запад, Окситанија во средиштето, јужните делови на Оверњ-Рона-Алпи на североисток, Прованса-Алпи-Азурен Брег на југоисток, како и островот Корзика, исто така на југоисток.
Поимот „Миди“ Midi доаѓа од старофранцуските зборови mi („средина“) и di („ден“), слично на поимот Мецоџорно (Mezzogiorno) со кој се опишува Јужна Италија или Мјазаз (Miazăzi) со кој се означува југот на романски. Сето ова значи пладне и е синонимно со јужниот дел на Франција, бидејќи во сите краишта на северната полутопка северно од Северниот Повратник, на пладне сонцето е на југ. Оваа синонимија постоела и во среднофранцускиот, каде зборот меридијан (meridien) означува и „пладне“ и „југ“. Се смета дека Миди започнува од Валанс.[2]
Географија
Подрачјето на Јужна Франција во голема мера соодветствува на големата културно-историска област Окситанија во Јужна Европа, каде во минатото преовладувал окситанскиот јазик. Иако се дел од Окситанија, регионите Оверњ и Лимузен обично не се сметаат за јужнофранцуски. Најголеми градови во Јужна Франција се Марсеј, Тулуза, Бордо, Ница и Монпелје. На ова подрачје се протегаат и Пиринеите и Француските Алпи, во неговиот југозападен, односно источен дел. Неретко се вбројува и островот Корзика, кој е на југ од континентална Франција и веднаш над островот Сардинија (Италија).
Туризам
Позначајни посетителски знамнитости се римскиот аквадукт Пон ди Гар и Нимската арена, Вердонската Клисура во Горнопровансалските Алпи, Јужниот Канал кој ја поврзува Тулуза со Средоземното Море, како и природните области Ларзак, Либерон и Медок. Во југоисточната четвртина на подрачјето е познатата Француска ривиера.
Особено истакнати по своето архитектонско наследство се помалите градови Русијон, Менерб, Корд сир Сјел, Горд, Рокамадур, Рен ле Шато, Ле Бо де Прованс, Лурмарен, Гасен, Сен Пол де Ванс, Лил сир ла Сорг, Сејан, Кријон ле Брав и Сен Реми де Прованс.
Поврзано
Наводи
- ↑ Louis Papy, Le midi atlantique, Atlas et géographie de la France moderne, Flammarion, Paris, 1984.
- ↑ Оттука е изреката à Valence le Midi commence - „Југот почнува од Валанс“
