Јужноманџуриската железничка зона и Корејскиот Полуостров биле под јапонска контрола уште од Руско-јапонската војна од 1904-1905 година. Индустријализацијата и милитаризацијата на Јапонија било причина таа да станува сѐ позависна од увозот на нафта и метал од САД. [1] Американските санкции со кои била спречена трговијата со САД (кои во исто време ги окупирале Филипините), биле причина Јапонија својата експанзија да ја продолжи на територијата на Кина и на Југоисточна Азија.[2] Инвазијата на Манџурија, или инцидентот на мостот Марко Поло на 7 јули 1937 година, понекогаш се наведуваат како алтернативни датуми за почеток на Втората светска војна, за разлика од почесто прифатениот датум од 1 септември 1939 година. [3]
Јапонската инвазија на Манџурија го привлекла вниманието на меѓународната јавност. Друштвото на народите ја формирало Литонската комисијата (на чело со британскиот политичар Виктор Булвер-Литон) за да даде оценка за состојбата, по што во октомври 1932 година организацијата го доставила својот заклучок. Било препорачано да не се признава јапонската марионетска држава Манџукуо и Манџурија да се врати под кинески суверенитет. Ова ја поттикнало јапонската влада целосно да се повлече од Друштвото.
↑Walker, Michael (2017). The 1929 Sino-Soviet War: The War Nobody Knew. Modern War Studies. ISBN978-0700623754.
↑Meyer, Michael (9 February 2016). In Manchuria: A Village Called Wasteland and the Transformation of Rural China. ISBN978-1620402887.
↑Simkin, John (February 5, 2007). „Sterling and Peggy Seagrave: Gold Warriors“. The Education Forum. Архивирано од изворникот на June 13, 2008. Посетено на June 13, 2008. Americans think of WW2 in Asia as having begun with Pearl Harbor, the British with the fall of Singapore, and so forth. The Chinese would correct this by identifying the Marco Polo Bridge incident as the start, or the Japanese seizure of Manchuria earlier.