PROFILBARU.COM

Vladimirus II Monomachus^[1] (Ruthenice antiqua: Володимиръ Мономахъ, Russice: Владимир II Мономах, Ucrainice: Володимир II Мономах; natus anno 1053, mortuus 19 Maii 1125 prope Kioviam) erat dux Ruthenicus, filius ducis Vsevolodi Iaroslai filii. Cognominatus est Monomachus secundum nomen gentile matris suae, fortasse filiae imperatoris Constantinopolitani Constantini IX Monomachi.

Vladimirus Monomachus annis ab 1066 ad 1073 dux Rostoviensis, et annis ab 1073 ad 1078 dux Smolenscensis erat. Anno 1078, cum pater eius Vsevolodus factus est magnus dux Kioviensis (i.e., monarcha princeps Rutheniae), Vladimirus factus est dux Czernihoviensis. Anno 1094, ad cessionem Czernihoviae subactus, factus est dux Pereaslaviae. Ducatus Pereaslaviensis saepe a nomadis appugnabatur, contra quos Vladimirus Monomachus prospere bellabat. Opinatus est, duces Rutheniae contra inimicos terrae illius communiter pugnare debuerunt, unitas Rutheniae firmanda fuit. Quam opinionem in conciliis ducum proposuit. Anno 1113, Vladimirus Monomachus factus est magnus dux Kioviensis, quod solium ad mortem suam tenuit.

Legislator fuit, et scriptor. Creavit opusculum didascalicum, nunc Instructio Vladimiri Monomachi (Russice: "Поучение Владимира Мономаха"; Ucrainice: "Повчання Володимира Мономаха") vocatur. Quod opus aestimatum est ut magni valoris monumentum litterarum Ruthenicarum antiquarum.

Mstislaus Magnus et Georgius Longimanus filii Vladimiri fuerunt.

Notae

↑ "Vladimirus II Monomachus" (I. Kulczynski, Specimen Ecclesiae Ruthenicae, p. 350); "Volodimirus Monomachus" (S. Vizardelli, Dissertatio de origine christianae religionis in Russia, p. 131): "Vladimirus (Wlodimirius, Volodimirus, Vsevolodi filius) Monomachus" (O. Baran, Monumenta Ucrainae historica, tom. II., p. 357).

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Vladimirum II Monomachum spectant (Vladimir II Monomakh, Vladimir II Monomakh, Grand Prince of Kyiv).

Lexica biographica: Gran Enciclopèdia Catalana • Den store danske • Deutsche Biographie •

[1] "Vladimirus II Monomachus" (I. Kulczynski, Specimen Ecclesiae Ruthenicae, p. 350); "Volodimirus Monomachus" (S. Vizardelli, Dissertatio de origine christianae religionis in Russia, p. 131): "Vladimirus (Wlodimirius, Volodimirus, Vsevolodi filius) Monomachus" (O. Baran, Monumenta Ucrainae historica, tom. II., p. 357).

[1]