Processio apud Encaenia anno 2009, Christophoro Patten cancellario.
Universitas Oxoniensis est universitasOxoniae in Anglia sita. Quamquam nescimus cum condita sit, testimonia doctrinae ab anno 1096 inventa indicant Oxoniensem veterrimam universitatem linguae Anglicae docentem esse, et secundam a veterrimam universitatem in orbe terrarum superstitem.[1] Ab anno 1167 celeriter crevit, cum Henricus IIrex prohibuisset ut studentes Anglici Universitatem Parisiensem frequentarent. Anno 1209, post contentiones inter studentes et oppidanos, aliqui scholastici Cantabrigiam fugerunt ad boreorientem, ubi Universitatem Cantabrigiensem condiderunt. Binae universitates antiquae Angliae coniunctim Oxbridge Anglice saepe appellantur.
Bibliotheca universitatis est Bibliotheca Bodleiana, condita anno 1602. Per sex annos, index bonarum universitatum diarii Britannici The Times affirmabat universitatem Oxoniensem optimam esse universitatem Britannicam, et secundum tenere locum in mundo.[2][3]
Universitas Oxoniensis 19 486 discipulos (quorum 12 106 baccalaureandi, 7380 graduati sunt) habet, qui distribuuntur inter triginta novem collegia et quinque Aulas Permanentes Privatas (Anglice: Permanent Private Halls). [4]
Duces universitatis sunt cancellarius, qui nunc est Christophorus Patten, et procancellarius, qui nunc est Ludovica Richardson. Cancellarius electus est per suffragium convocationis universitatis. Concilium et congregatio magistrum corpora regentes universitatis sunt.
Historia
Ecclesia sanctae Mariae Oxoniae, ecclesia universitaria.
Magistri doctoribusque ex et Britannia et terra continentale Europae ibi consessis, Universitas Oxoniensis, ubi lectiones plus quam 900 annos habitae sunt, fine saeculi duodecimi iam insignis fuit. Alienis ex Universitate Parisiensi expulsis multi viri docti in Anglia consederunt, apud quos erant et Giraldus Cambrensis et Emo Frisiensis. Postquam scholastae contra oppidanos pugnaverunt anno 1209, nunnulli ad Cantabrigiam effugerunt qui Universitatem Cantabrigiensem fundaverunt.
Anno 1201, princeps universitatis cancellarius, et anno 1231 magistri "universitas", nominati sunt. Etiam discipuli se congregabant qui duas "nationes" condiderunt: Boreas, quae Angliam septentrionalem Caledoniamque repraesentabant, et Meridies, quae Angliam meridianam, Cambriam, Hiberniamque repraesentabant.
In bello civili Anglico, saeculo septimo decimo, quamquam maior pars oppidanorum parliamentarios favebant, ii qui regis partibus studuerunt in universitate se posuerunt. Quibus victis, cancellarius Olivarius Cromwell impedivit Puritanos quominus universitates Oxoniae Cantabrigiaeque suppresserint. Anno 1683Museum Ashmoleanum conditum est. Ab saeculo duodevicensimo universitas reipublicae defuit.
Emendationibus saeculo undevicensimo factis, et investigationes scholasticae scribendo superstituerunt investigationes viva voce, et dissentio de religione permissa est, et quatuor collegia ad feminas erudendas condita sunt. Anno 2008, omnia collegia et viros et feminas admittebunt.
Eruditio baccalaureandorum per classem tutorialem efficitur, scilicet schola in qua unus aut duo aut tres scholarii conferunt cum magistro de libello aut charta problematum. Sunt quoque lectiones multae a divisione instructae aliusque scholae cuius qualitas ab eo quo discetur dependent.
Statuta
The Examination Statutes: statt. univ. Oxon. tit. VI and parts of other statutes; olim Excerpta e statutis universitatis Oxoniensis: titulus XIV, de vestitu et habitu scholastico; titulus XV, de moribus conformandis; titulus XXIII, of women students
↑"Oliverum Smithies, Collegii Balliolensis alumnum et socium honoris causa adscriptum, apud universitatem Carolinae Septentrionalis": Encaenia 2011 universitatis Oxoniensis
Bibliographia
Hopkins, Clare (2005). Trinity: 450 Years of an Oxford College Community. Oxford University Press. ISBN978-0-19-951896-8
Morris, Jan, comp. & ed. (1979) The Oxford Book of Oxford. Oxoniae: Oxford University Press ISBN 0-19-214104-X
