Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page
Available for Advertising

Ricardus peregrinus (vates)

Ricardus peregrinus fuit, secundum verba carminis Chanson d'Antioche, ioculator et vates qui recensionem antiquissimam huius carminis composuit: ipse enim, primae expeditionis sacrae particeps, obsidionem Antiochiae anno 1097 viderit versibusque Francogallicis narraverit. Res ita explicatur in recensione posteriori quam sibi Graindor de Duaco adrogat:

Cinquante rois i ot sans les autres barons.
Cil qui le cançon fist sot bien dire les nons,
Ricars li pelerins de qui nous le tenons.[1]

Plura refert chronicon Hispanicum La gran conquista de Ultramar, primum de obsidione Antiochiae: "pero contarvos hemos lo que dixo Ricarte el Peregrino, que se acertó en aquella batalla, e despues fue amigo de san Pedro de Antiocha; segun cuenta la ystoria que el Conde hizo, fueron ayuntados en aquella batalla noventa e dos reyes";[2] rursus de proelio ad Ascaloniam anno 1099 commissum: "cuenta Ricart, que escrivió esta ystoria por mandado del príncipe Remonte de Antiocha".[3] Si id verum sit, Ricardus ille vates fuerit qui Les chétifs primus cantitavit; sed hoc carmen, rebus fictis de peregrinatoribus plenum, serius compositum esse satis constat. An hic Ricardus peregrinus re vera vixerit et cantitaverit aliqui dubitant.

Notae

Bibliographia

  • H. Kleber, "Wer ist der Verfasser der Chanson d'Antioche? Revision einer Streitfrage" in Zeitschrift für französische Sprache und Literatur vol. 94 (1984) pp. 115-142
  • Carol Sweetenham, Linda M. Paterson, edd. et interprr., The "Canso d'Antioca": An Epic Chronicle of the First Crusade (Aldershot: Ashgate Publishing, 2003. ISBN 0-7546-0410-1 (Paginae selectae apud Google Books)) pp. 55-58
Eget haec commentatio nexum Wikidata. Quem adde si potes.
Kembali kehalaman sebelumnya