Seres antiqui circum 400 a.C.n. de magnetismo in opere Libro magistris vallis diaboli (鬼谷子) appellato aiunt: "Magnes facit ferrum venire vel ferrum attrahit."[3] Et circum anno 1200 notatur Seres pyxibus magneticis ad navigandum uti.[4]
Antiquitas autem connexionem inter magnetismum et pyxis actionem ignorabat: vel stellaPolaris vel insula magnetica in septentrionibus sita putabantur acus attrahere, sine explicatione scientifica data. Solus fuit Gulielmus Gilbert, qui rectam dedit explicationem anno 1600 in suo opere magno De Magnete, Magneticisque Corporibus, et de Magno Magnete Tellure[5] inscripto. Gilbertus proposuit tellurem ipsam esse magnetem ingentem. Secundum leges electromagneticas vires magneticae acum vertunt ut acus versus campum magneticum intendant. Ergo, quod Telluris campus magneticus fluit a polo meridionali ad polum septentrionalem, acus in Telluris superficie ad septentrionalem indicant.
↑John C. Traupman, Latin and Englisjh Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 499.
↑ 2.02.12.2Fons nominis Latini desideratur(addito fonte, hanc formulam remove)
↑Li Shu-hua, “Origine de la Boussole 11. Aimant et Boussole,” Isis 45, no. 2 (Iulius 1954): 175.
↑Ex pagina en:Compass abstracta: Zhu Yu, Pingzhou Table Talks (Pingzhou Ke Tan) anno 1117 edita: "The navigator knows the geography, he watches the stars at night, watches the sun at day; when it is dark and cloudy, he watches the compass."