Praefectus: Ricardo Nunes Consilium: Municipal Chamber of São Paulo Procuratio superior: civitas Paulopolitana
Geographia
Superficies: 1 523 chiliometrum quadratum Regiones urbanae: Central Zone of São Paulo, South-Central Zone, East Zone of São Paulo, Northeast Zone, Northwest Zone, North Zone of São Paulo, West Zone of São Paulo, Southeast Zone, Southwest Zone, South Zone of São Paulo Territoria finitima: Cajamar, Santo André, Juquitiba, Embu-Guaçu, Itapecerica da Serra, Embu das Artes, Taboão da Serra, Cotia, Osascanus, Barueri, Santana de Parnaíba, Caieiras, Mairiporã, Guarulia, Itaquaquecetuba, Poá, Ferraz de Vasconcelos, Mauá, São Caetano do Sul, São Bernardo do Campo, Diadema, São Vicente, Itanhaém
Paulopolis[1][2] (LusitaniceSão Paulo) est maxima et opulentissima Brasiliaeurbs et caput civitatis foederalis eiusdem nominis. In hac civitate sunt plus 10 miliones habitantium. Maxima extra Asiam urbs est. Altitudo media est circa 760 metra.
Hodie Paulopolis numquam dormire dicitur, ne noctu quidem, sed semper vivit ex magno autocinetorum et hominum commeatu. Habet etiam multos motus artium, ut musicae et theatri. Nox Paulopolitana innumeros possidet locos, ubi viri mulieresque gaudent; etiam multa scelera committuntur. Urbs saepe periculosa dicitur.
Urbs divisa est in quinque partes: septentrionalis, centralis, meridionalis, occidentalis, et orientalis, quam incolunt qui lingua ipsorum manos appellantur. Pars centralis antiquissima est, et ibi etiamnum stat Collegium conditum saeculo XVI, quod est primum aedificium urbis.
Urbs ferriviam subterraneam possidet ex novem lineis compositam, quae plus quattuor miliones hominum quottidie transportare potest.