Lucius Caecilius L.f. Metellus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 221 a.C.n.) fuit vir publicus et rerum politicarum peritus in florente Republica Romana.
Familia
Pater eius Lucius Caecilius Metellus Denter, consul anni 284 a.C.n. erat. Consul anni 206 Quintus Caecilius L.f. Metellus eius filius erat. Qui etiam elogium patris composuit, quod adhuc exstat[1]. Ceteri filii Lucius (tribunus plebis anno 213) et Marcus (praetor anno 206) erant.
Cursus honorum
Metellus bis inter Primum Bellum Punicum consul fuit: primo anno 251 a.C.n. cum Gaio Furio Pacilo - Metellus eo anno maxime celebratus est pro Punico principe Hasdrubale vincendo in Panormi pugna[2] -, deinde anno 247 cum collega Numerio (Marco) Fabio M.f. Buteone. Hoc anno Lilybaeum obsidebat. Ab anno 243 ad mortem Pontifex Maximus fuit atque anno 224 dictator comitiorum habendorum causa electus est. Anno 241 Palladium statuam e templo Vestae deae servavisse et hoc facto obcaecari dicitur.
Bibliographia
Notae
