Lectrum

Lectrum.

Ioannes F. Kennedy, dum ante lectrum orat.

Quadricinium fidium cum lectris,

Lectrum^{[1][2][3][4][5]} est mensula obliqua ubi libri vel folia ponuntur ut ab oratoribus in lectione recitentur vel a musicis in concentu^(d) legentur. Ante lectra oratores stare solent; musici autem stare aut sedere possunt. Ad tripodem vel columen vel aliam fulturam lectra inhaerere solent, et nonnulla lectra sinunt ut altitudo vel obliquitas accommodentur ad contactum cum oculis faciliorem faciendum.

Notae

1. Cfr. Isidori Hispalensis Librum glossarum: "Lectrum, analogium super quo legitur".
2. Cf. “lectrum” apud F. Gaffiot (1934). Dictionnaire illustré latin-français. Hachette. p. 896.
3. Cf. “lectrum” apud Carolum Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre.
4. Cf. “lectrum” apud Forcellini, Aegidium; Furlanetto, Iosephum red.; Corradini, Franciscum cur.; et Perin, Iosephum cur. (1733-1965). Lexicon Totius Latinitatis. Tom. III [PDF]. Bononiae: Arnaldus Forni. p. 50.
5. Apud ecclesiasticos scriptores quoque pulpitum et ambo (-onis, m.). Confer “ambo” apud Carolum Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre; et “ambo” apud Forcellini, Aegidium; Furlanetto, Iosephum red.; Corradini, Franciscum cur.; et Perin, Iosephum cur. (1733-1965). Lexicon Totius Latinitatis. Tom. I [PDF]. Bononiae: Arnaldus Forni. p. 211.