Lacus Peipus

Despectus in Lacum Peipum ex aere.

Lacus Peipus^[1] (Estonice Peipsi-Pihkva järv; Russice Чудско-Псковское озеро, tr. Čudsko-Pskovskoe ozero) est lacus in Europa Orientali situs, interque Estoniam (ab occidente septentrioneque) et Russiam (ab oriente) divisus.

Area huius lacus 3555 km², longitudo circa 143 km, latitudo mediocris circa 50 km, profunditas mediocris 7 m, profunditas maxima 15 m, volumen aquae circa 25 km³ est.

Circa triginta flumina rivique in lacum Peipum fluunt, quorum maxima est Velica, sed solum Narva fluvius (in sinum Finnicum effundens) ex lacu effluit.

Gdovia urbs Russiae 2 chm et Pscovia, ad Velicam sita, 10 chm a lacu distant. In Estonia Callaste et Mustut urbes ad lacum Peipum stant.

Die 5 Aprilis secundum Calendarium Iulianum (12 Aprilis secundum Gregorianum) anno 1242 in glacie lacus Peipi factum est proelium glaciale nominatum inter copias Ruthenicas Novogardienses ab Alexandro Nevensi ductas et exercitum Ordinis Teutonici.

Nota

1. M. Zeiller, Regnorum Sueciae, Gothiae . . . descriptio nova, p. 255.

Nexus externus

Situs geographici et historici: Locus: 58°40′36″N 27°29′30″E • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

Vicimedia Communia plura habent quae ad lacum Peipum spectant.