Exercitatio corporis

Arcûs positio in exercitio iogensi adhibita, qua abdomenis musculi inter alios extenditur.

Vir in exercitio anaërobico pondus tollens bicipitem bracchii musculum flectit.

Pueri Canadienses ludunt nartartantes corporaque aërobice exercentes.

Exercitatio corporis^[1] ex omnibus actibus laboribusque constat, quibus corpora humana firmantur. Secundum eorum effectus in corpore, exercitia plerumque in quattuor genera dividuntur:

• Exercitium mentis: meditatio, studium, ludi tabulares, ludi chartarum, Ludi verborum, et ludi partes agentis.
• Membrorum extensio: relaxatio, tractus, ioga (exercitium), qi cultivatio.
• Anaërobica: sublatio libramentorum, breve curriculum.
• Aërobica: ludi athletici, artes martiales, saltatio, ambulatio, cursus, labor physicus.

Quamquam cultus occidentales mentis exercitatio a corporis exercitatione plene distinguunt, cultus tamen Indici orientalique mentem esse principalem corporis partem agnoscunt. Fere omnes disciplinae orientales igitur, sicut ioga et qi cultivatio, explicite unionem inter mentem et corpus cultivant.

Nexus interni

• Habilitas physica
• Ioga
• Ludus
• Salus
• Ricardus Simmons
• Sublatio libramentorum
• Sublatio a terra

Notae

1. Cicero, Fin. 1.32; Curtius Rufus, Alex. 3.6.19; Columella, Rust. 2.1.4.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad exercitationem corporis spectant.