-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Demosthenes, De Corona 167–169. P. Oxy. 1377, saeculo primo a.C.n.
De corona sive Pro Ctesiphonte (Graece Ὑπὲρ Κτησιφῶντος περὶ τοῦ Στεφάνου, Hyper Ktēsiphōntos peri tou Stephanou) est amplissima Demosthenisoratio, anno 330 a.C.n. apud iudices habita. Accusationibus ab Aeschine in oratione Contra Ctesiphontem prolatis respondet.
Quare oratio habita sit
Demosthenes, quamquam Philippum II eiusque filium Alexandrum Magnum vix prospere impugnabat, tamen ab Atheniensibus auctoritatis causa etiam magni aestimabatur. Anno 336 a.C.n. Ctesiphon orator Demostheni ob mireta sua in urbe contra Macedones defendena aurea corona tribui proposuit. Sex deinde post annos Aeschines orator tamen, qui competitorem honoribus affici aegre tulerit, Ctesiphontem in ius vocavit eique haec tria crimino dedit:
Falso de meritis Demosthenis in testamento rei publicae eum iuravisse
Coronam magistratui contra legem latam prius asciscisse eum quam ille magistraturam retulerit
Lege vetante eum apud Dionysias Demostheni coronam obtulisse.
Causam Cicero paucis verbis ita finiebatː "Cum esset lex Athenis, ne quis populi scitum faceret ut quisquam corona donaretur in magistratu prius quam rationes rettulisset; et altera lex, eos qui a populo donarentur, in contione donari debere; qui a senatu, in senatu, Demosthenes curator muris reficiendis fuit eosque refecit pecunia sua; de hoc igitur Ctesiphon scitum fecit nullis ab illo rationibus relatis, ut corona aurea donaretur eaque donatio fieret in theatro populo convocato, qui locus non est contionis legitimae, atque ita praedicaretur, eum donari virtutis ergo benevolentiaeque quam is erga populum Atheniensem haberet. Hunc igitur Ctesiphontem in iudicium adduxit Aeschines quod contra leges scripsisset, ut et rationibus non relatis corona donaretur et ut in theatro, et quod de virtute eius et benevolentia falsa scripsisset, cum Demosthenes nec vir bonus esset nec bene meritus de civitate. Causa ipsa abhorret illa quidem a formula consuetudinis nostrae, sed est magna. Habet enim et legum interpretationem satis acutam in utramque partem et meritorum in rem publicam contentionem sane gravem".[1]
Quibus de rebus agat
Demosthenes hac oratione non solum Ctesiphontem criminibus absolvere conatur sed etiam vehementer se in fautores Macedonis regis invehit cum hoc iudicio suam quoque integritatem denigrari perciperet. Prima orationis parte itaque conspectum rerum Graecarum hoc tempore cum ad rem publicam acciderit describit et quae ad Philippum urbe arcendum egerit. Deinde quomodo Aeschines se opposuerit et quomodo Philippo iuverit exponit illoque etiam abiectum ortum moresque corruptos crimini dans. Etiam cladem apud Chaeroneam acceptam ei dat culpa, quod Athenienses res in confoederatione Amphictyonica male gesserit adeo, ut solus infaustam symmachiam cum Thebanis icerit. Denique in peroratione melius esse Athenienses licet pugnam perderint cum gloria interire quam libertatem amittere affirmat.
Murphy, James Jerome (1983). Demosthenes' On the Crown: A Critical Case Study of a Masterpiece of Ancient Oratory. Hermagoras Press. ISBN0-9611800-1-3.
