-4
(corrigenda) Latinitas huius paginae corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.
Adiectivum (-i, n.), rectius nomen adiectivum, (vel verbum adiectivum per linguam Iaponicam) est nomen, quod alteri nomini subiungi vel adici potest, unde vocabulum ipsum tractum esse videtur. Sin per se ponitur, ut nomen substantivum habetur. Igitur, in lingua Latina adiectivum non est propria pars orationis, velut est in lingua Anglica, sed ratio tantum nominis in phrasibus utendi.
Classis Latine
Sunt duo genera adiectivorum : adiectiva in -us, -a, -um et adiectiva cum genetivo in -is.
Proprietates adiectivorum latinorum
Genera
Adiectiva possunt inveniri in tribus generibus, nomina autem non possunt
ex Bonus, bona , bonum ≠ nomen, quod est neutrum
Gradus adiectivorum
Latine, adiectiva possunt suffixis augeri ut duae res comparentur, vel ut expriment qualitates extremas.
Suavis → suavior, suavissimus.
Congruentia casuum
Adiectiva latina cum nominibus congruunt in casu, genere, numeroque si adposita sunt cum eis.
Ex : Bonas mulieres
Adiectiva sola
Latine, si homines utuntur adectivis solis, casus indicat sensum.
- Vidi bona= Vidi divitias
- Vidi bonos= Vidi pravos cives
Exemplum
- Adiectivum: insignis (m.), insignis (f.), insigne (n.)