PROFILBARU.COM

	პორტუგალიის სამეფო ; „Reino de Portugal“;
	ჰიმნი; „Hymno Patriótico“ (1808-1826); „პატრიოტული ჰიმნი“; ; „Hino da Carta“ (1826-1910); „ქარტიის ჰიმნი“;
	; პორტგუგალიის სამეფო და იმპერია 1800 წლისათვის
დედაქალაქი	კოიმბრა; (1139–1255); ლისაბონი; (1255–1808); რიო დე ჟანეირო; (1808–21); ლისაბონი; (1821–1910)
ენა	პორტუგალიური; ლათინური
მმართველობის ფორმა	აბსოლუტური მონარქია ; (1139–1822; 1823–26; 1828–34); კონსტიტუციური მონარქია ; (1822–1823; 1826–28; 1834–1910)
	მეფე
- 1139–1185	აფონსუ I (პირველი)
- 1908–1910	მანუელ II (ბოლო)
	ისტორია
- ოურიკეს ბრძოლა	25 ივლისი 1139

პორტუგალიის სამეფო — შუა საუკუნეებისა და ახალი დროის მონარქია დასავლეთ ევროპაში, პორტუგალიის თანამედროვე რესპუბლიკის წინამორბედი. 1248 წლიდან, ასევე ცნობილი იყო, როგორც პორტუგალიის და ალგარვის სამეფო, 1815-1822 წლებში, კი ცნობილი, როგორც პორტუგალიის, ბრაზილიის და ალგარვის გაერთიანებული სამეფო.

მე-15 და მე-16 საუკუნეების დიდი გეოგრაფიული აღმოჩენების დროს პორტუგალიის სამეფო მსოფლიო ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე დიდი კოლონიური იმპერიის ცენტრი გახდა და დიდი კულტურული გავლენები მოიპოვა თითქმის მთელ მსოფლიოში, განსაკუთრებით აღსანიშნავია ამერიკის კონტინენტური ნაწილზე უდიდესი პორტუგალიური კოლონიის — ბრაზილიის დაარსება.

1580-1640 წლებში პორტუგალია მეზობელ ჰაბსბურგების ესპანეთის სამეფოსთან ერთად იყო იბერიის უნიის წევრი. ამ პერიოდში ესპანეთის ჰაბსბურგი მეფეების: ფილიპე II, ფილიპე III და ფილიპე IV („ფილიპეების დინასტია“, როგორც მას პორტუგალიელები უწოდებდნენ) მმართველობა ვრცელდებოდა მთელს იბერიის ნახევარკუნძულზე. პორტუგალიის სახელმწიფოს დასუსტებამ უნიის პერიოდში გამოიწვია პორტუგალიის კოლონიური იმპერიის დაშლა.

ლიტერატურა

ანთაძე, კოტე (2005). საფრანგეთის ისტორია, კულტურა, გეოგრაფია. თბ.: თსუ. ISBN 99940-20-82-X.