ალ-ქაიმ ბი-ამრ ალაჰი (სრული სახელი — აბულ-ყასიმ იბნ ალ-მაჰდი, არაბ. أبو القاسم محمد بن المهدي القائم بأمر الله დ. 893 — გ. 17 მაისი, 946) — ფატიმიდების სახალიფოს მე-2 ხალიფა 934-946 წლებში, ფატიმიდთა დინასტიის დამაარსებლის, ალ-მაჰდი აბდულას ვაჟი.
ალ-ქაიმს მმართველობის პერიოდში არ დაუტოვებია სახალიფოს დედაქალაქი მახდია. ის იყო სუსტი და უნებისყოფო მმართველი. მის დროს სახელმწიფო საქმეებს ბერბერი სამხედრო პირები განაგებდნენ. 940-იან წლებში ალ-ქაიმის ნათესავებს რამდენიმეჯერ ჰქონდათ მისი გადაყენების მცდელობა, თუმცა უშედეგოდ. 944-947 წლებში მიმდინარე ბერბერებისა და აბუ იაზიდის აჯანყებებმა საგრძნობლად შეარყიეს ცენტრალური ხელისუფლება.
ალ-ქაიმი გარდაიცვალა 946 წლის 17 მაისს. მის შემდეგ ფატიმიდთა სახალიფოს სათავეში აღმოჩნდა მისი უფროსი ვაჟი, ალ-მანსური, რომელმაც დედაქალაქი მახდიიდან მანსურიაში გადაიტანა.
იხილეთ აგრეთვე
ლიტერატურა
