ყალმუხური ენა (თვითსახელწოდება — хальмг келн, [xalʲˈməg kɛˈlən]) — მონღოლურ ენათა ოჯახის ჩრდილოურ (სინჰარმონიულ) ენების ჯგუფში შემავალი ენა. გავრცელებულია ყალმუხეთში, აგრეთვე ასტრახანის, ვოლგოგრადისა და როსტოვის ოლქებში, სტავროპოლის მხარეში, ჩინეთში. რუსეთში მოლაპარაკეთა საერთო რაოდენობაა 80 546 (2010).[1] განვითარდა საშუალო მონღოლურის დასავლური დიალექტიდან. ბევრი ნასესხები სიტყვაა სოღდური, უიღურული, ტიბეტური და რუსული ენებიდან. თანამედროვე დამწერლობა ემყარება რუსულ გრაფიკას (1938 წლიდან)
დამწერლობა
ლათინური
| A a
|
B b
|
C c
|
Ç ç
|
D d
|
E e
|
Ә ә
|
| F f
|
G g
|
H h
|
I i
|
J j
|
K k
|
L l
|
| M m
|
N n
|
Ꞑ ꞑ
|
O o
|
Ө ө
|
P p
|
R r
|
| S s
|
Ş ş
|
T t
|
U u
|
V v
|
X x
|
Y y
|
| Z z
|
Ƶ ƶ
|
Ь ь
|
|
|
|
|
თანამედორვე კირილიცა
| А а
|
Ə ә
|
Б б
|
В в
|
Г г
|
Һ һ
|
Д д
|
| Е е
|
Ё ё
|
Ж ж
|
Җ җ
|
З з
|
И и
|
Й й
|
| К к
|
Л л
|
М м
|
Н н
|
Ң ң
|
О о
|
Ө ө
|
| П п
|
Р р
|
С с
|
Т т
|
У у
|
Ү ү
|
Ф ф
|
| Х х
|
Ц ц
|
Ч ч
|
Ш ш
|
Щ щ
|
Ъ ъ
|
Ы ы
|
| Ь ь
|
Э э
|
Ю ю
|
Я я
|
|
|
|
ლიტერატურა
- Языки народов СССР, т. 5 — Монгольские, тунгусо-маньчжурские и палеоазиатские языки, Л., 1968;
სქოლიო
