Songveldið

Norður-Songveldið árið 1111. Fyrir norðan það má sjá Liaoveldi kitana í Mansjúríu.

Songveldið (kínverska 宋朝; pinyin Sòng Cháo; Wade-Giles Sung Ch'ao) var ættarveldi sem ríkti yfir Kína frá 960 til 1279. Songveldið kom upp í kjölfar tímabilsins sem er kennt við Fimm konungsættir og tíu konungsríki. Songveldið var fyrsta kínverska miðstjórnarvaldið sem gaf út peningaseðla.

Á 10. öld tvöfaldaðist íbúafjöldi landsins vegna aukinnar hrísgrjónaframleiðslu með nýjum fljótsprottnum afbrigðum frá Suðaustur-Asíu. Aukin framleiðni og meiri umframframleiðsla leiddu til efnahagslegrar byltingar og með tilkomu byssupúðurs þróuðu menn nýjar aðferðir í hernaði.

Songveldinu er skipt í tvö tímabil: Norður-Songveldið (kínverska: 北宋, 960–1127) með höfuðborg í Bianjing (nú Kaifeng) og Suður-Songveldið (kínverska: 南宋, 1127–1279), eftir að Songveldið missti stjórn norðurhluta landsins í hendur Jinveldisins. Árið 1234 lögðu Mongólar Jinveldið undir sig og 45 árum síðar, árið 1279, lögðu þeir undir sig síðustu leifar Songveldisins eftir tveggja áratuga styrjöld.

  Þessi sögugrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.