François-René, viskomto de Chateaubriand (1768 til 1848) esis skriptisto e diplomacisto judikata kom pioniro di Romantikismo en Franca literaturo.
Ilu naskis e kreskis che familio-kastelo en Combourg. En 1791, ilu vizitis Nord-Amerika, qua furnisis ad enviro pri exotika noveli Les Natchez (skribita en 1800 ma publikigita erste en 1826, Atala (1801) e René (1802). Lua vivanta deskripti di la naturo en poke habitita Usana profunda sudo aparas vera.
La koaktita exilo di Chateaubriand dum teroro inspiris lua unesma verko, Essai sur les Révolutions (1797).
En 1802 ilu divenis famoza kun Le Génie du christianisme (La genio dil Kristanismo), apologio pro ta religio qua kontributis ad nova suceso.
Salariita sekretario di ambasadeyo en Roma per Napoléon la 1ma pos ministro en Valais Suisia, Chateaubriand demisionis pro mortigo di la duko di Enghien en 1806. Ilu elektesis al Académie française en 1811.
Pos la falio dil imperio, Chateaubriand rijuntis su a la Bourboni, ma pro lua liberala vivo ilu facis multa enemiki. Dum la regno di Louis la 18ma ilu divenis pero (1815), servis kom ambasadisto en Berlin (1821), pos London (1822), e mem altigita a ministro di exteral aferi til agosto 1824. Charles la 10ma nominis il ambasadero en Roma, ma ilu demisionis kande Polignac divenis chefa ministro.
En 1830 pro lua refuzo a jurar fideleso a Louis Philippe la 1ma di Francia ilu finis lua kariero. Ilu skribis lore Mémoires d'outre-tombe (Ek tombo-memori) konsiderita maxim abutita verko.
