Le proto-indoeuropeo es lingua matre commun reconstruite secundo le relationes inter le sanscrito, le greco e le latino plus certe linguas altre.
Le proto-indoeuropeo data de 3000 aEC, e usque le 2000 aEC jam se trova vestigios de differentiation notabile inter le linguas nascite de illo.
Le linguistica comparative establiva un serie de principios basic in travaliar con le antique indoeuropeo. Inter le plus importante son le leges de Grimm e Viderner que establiva le correspondentia phonetic inter le phonemas del linguas que se relationa inter se, lo que suppone que un determinate sono se comporta semper del mesme maniera sub identic conditiones in qualque lingua del mesme gruppo. De accordo con illo, in certe familias indoeuropee albanian, armenie, indoiranian, slave e in parte del baltico un phonema que se presuppone pertinente al proto-indoeuropeo /k/ se converte in le sibilante /s/. Le exemplo plus divulgate de esta regula es illo del cambio que se observa del parola 'cento' que in latin se scribe centum e se pronuncia kentum, durante que in le avestico le parola es satem, lo que attesta le passo de /k/ a /s/. Pro isto le linguas indoeuropee se ha classificate ben per pertiner al ramo occidental (del centum), o ben al oriental (del satem).
Nonobstante, multe linguistas non aceptava ille criterio pro divider le familia in duo ramos proque illo significava que le fragmentation se habeva producite in epochas multo anterior e in plus, proque, ancora essente un tracia de grande interesse, illo non es le unic elemento decisive que differentia in duo ramos le gruppo indoeuropee.
